Vandaag de 2e ronde (eigenlijk de 2e leg van de duiven van wie de 1e eieren door adoptiekoppels is opgekweekt) gespeend. Er zit weliswaar zo'n 5 dagen verschil in de oudste en de jongste maar ik heb ze toch maar allemaal in 1x gespeend.
Dat hele vroege spenen wat ik wel eens lees snap ik nooit zo goed. Natuurlijk wanneer er oude duiven zijn die de jongen nog spenen/voeren - prima. Het voordeel van het vroege spenen zodat ze maar snel op eigen benen zouden staan is niet perse aan mij besteed. "Vleugels dicht" is zo'n beetje mijn vuistregel. De oudsten vandaag waren volop dicht, de jongsten nog niet echt. De groep moet de kleinsten nu dus een beetje mee trekken. Ik vertrouw erop dat dat gaat lukken.
Allemaal alvast een knijpring met m'n mobiele nummer omgedaan.
In de hand zijn ze me echt superzacht en allemaal qua model naar m'n zin.
Ook voor deze 12 is hun grote avontuur begonnen.
De scheidsrechtersfluit werkt prima!
Waar de ouden vooral op m'n persoonlijke fluitje werkt, merk ik dat Pavlov gelijk had en zijn de oudste jongen al erg alert van zodra ze de scheidsrechterfluit horen.
Zo kan ieder ander met m'n jongen overweg bij het binnen halen/laten!