Het veilingseizoen is weer begonnen.
De ene na de andere zelfbenoemde superkweker staat weer in de etalage.
Enkelen hebben zelf prima performances maar het leeuwendeel is echt een kind of kleinkind van een prestatieduif of superkweker. Prachtfoto’s want het oog wil ook wat en nu en dan ook stambomen om van te watertanden. Imponerende lijsten van prestaties van verwante duiven of van het hok/ liefhebber waar zichtbaar veel huiswerk aan is verricht.
Tsjonge, ik zou haast meebieden ware het niet dat de biedingen die er al snel staan zomaar meerdere honderden en duizenden euro’s betreffen.
Ik ben onder de indruk van de manier waarop die veilinghuizen het aan de man brengen.
De koploper daarin is duidelijk, de anderen volgen… en pakken iets mee uit de ruif.
De kleuring en ophemeling in reportages of het moment waarop een reportage verschijnt, ligt er soms wel erg dik bovenop.Altijd beetje triest dat men het aandikt vind ik maar het werkt en “de commerce” maakt er gebruik van. Het is pure handel geworden en een overduidelijk andere dimensie van onze sport.
Opvallend altijd dat enkelen niet verhandelen via de commercielen, je ziet hun duiven nooit rechtstreeks aangeboden op de sites, kennelijk bij machte om dat stuk zelf te regelen. Zo zijn er grote namen die contracten hebben met handelaars – al dan niet Aziatisch, voor een x-aantal rondes! p/jaar.
Slimme jongens en niets in de boeken, over zwart geld gesproken trouwens.
Wat een stelletje simpele hobbyisten zijn de meesten van ons dan toch!
Ik blijf het trouwens erg mooi vinden dat ondanks de commerciële dimensie de hobbymelker gewoon tegengas blijft geven en wekelijks duiven pakken tegen die mannen op. Soms ervoor, soms ertussen maar eigenlijk zijn het veel grotere kampioenen!!
Hoeveel grote namen vallen eigenlijk niet tegen? Mannen met grote namen die toch eigenlijk op hun broek krijgen. Beschamend slecht presteren ze soms als je bedenkt dat ze op een (semi) professionele manier duiven houden - vind u ook niet? Sommige hobbyisten presteren beter maar geraken nooit in beeld bij de makelaren en handelaars.
Enkele keren vroeg of eerst en meerdere topuitslagen en een simpele melker wordt echt nog niet zomaar ergens geetaleerd. Heeft zo’n professional echter een 1e – hoe knap ook, laat dat gezegd zijn – dan is een reportage evident. In andere sporten is het gebruikelijk om ook de mindere prestaties van toppers of topclubs "te bespreken". In de duivenwereld wordt daarover gezwegen in de pers omdat ze jager en stroper gelijk zijn!!
Wat een vreemde hobby hebben we toch als je dit allemaal bedenkt, nietwaar?!
Wat ontzettend knap is het dan van die gevederde mirakels die zaterdags als het weerlicht richting huis koersen.
Hoe ze ook gesoigneerd werden, allemaal naar huis toe, de besten op kop. In weer en wind, gehaast en lijf en leden tergend om weer thuis te zijn op dat schabje, bij die duivin of doffer of gewoon voor dat ene plekkie.
Veel respect voor die prachtige dieren!
De rest (zoals hierboven beschreven) maken wij mensen er allemaal maar van!