Wat een draak…
Ik heb er 1 doffer bij, een beauty maar ooh wat een draak is het.
Als jong was het al eentje die opviel. Niet perse positief maar hij had al wat afwijkend gedrag.
Schijnbaar minder gemotiveerd, minder gecharmeerd van duivinnen en middelmatig qua prestaties.
Het is de halfbroer van Farpar en halfbroer van de 915 en JanPiet z’n 21 en 59.
Beute gaf ‘m een 8 en dat snapt een ieder die de duif beetneemt. Een pracht!
Met koppelen gaf ik ‘m een bak bovenin. In de hoop dat ’t hem wat meer spirit zou geven.
Een bak onderin immers kan nog wel eens tegen de zin zijn bij een doffer.
Het boeit ‘m niet, geloof ik. Het is trouwens geen wildebras of vechtersbaas, dat niet.
Nu als weduwnaar is hij duidelijk niet zo bakvast. Hij gaat buiten graag achter anderen aan en elke vreemde die rondvliegt wordt getrakteerd op een fly-by.
Kennelijk onvermoeibaar, vol tomeloze energie vloog hij in februari soms een uur langer dan de rest. Puur meevliegen met andere uitgelaten duiven.
Volgens mij is het een goeie, ook Beute’s commentaar was dat het een geweldige duif is.
Het is echter een beetje een soort Ballotelli, een schuinmarcheerder, enfant terrible, een soldaat die wat lastig te voegen is naar de wil van de generaal.
En duiven moeten zich toch echt wel voegen naar de wil van de melker is mijn idee!
Vroeger hadden m’n pa en ik de 526 met vergelijkbaar gedrag.
Zijn gedrag was op een gegeven ogenblik niet meer leuk.
Toen ik ‘m truukte was hij voor de rest van z’n carrière ‘genezen’ en werd 2e WHZB op de vitesse.
Ik weet het nog niet met deze jaarling
M’n vertrouwen heeft hij nog, was er zaterdag als 7e ( verloor 1 minuut door met vreemden mee te blijven vliegen) maar ‘genezen’ moet ie nog wel.
Afwijkend gedrag is okee zolang het maar gecompenseerd wordt door kopprijzen!