Het viel niet mee begreep ik afgelopen zaterdag.
De duiven werden pas relatief laat gelost, althans de melkers hadden het zo graag anders gezien.
Afstemmen met elkaar qua weer en met andere afdelingen maakte dat het pas na 13:00 was voor onze regio.
Met een flinke ZW wind was het precies zoals te verwachten viel: de bups peerde er aan de oostkant overheen. Daar vielen ze en bij ons was het huilen met de pet op. Enkele duifjes gingen niet perse met de massa mee en Piet Kok was de lachende in onze club met prijs 1 en 2.
Het verloop was precies waarom ik niet zo graag meedoe met dit soort vluchtjes.
Van GertJan Beute las ik ook een verhaal over duiven die door waren geschoten en hij mist er zelfs nog 3.
Alle begin is moeilijk, in dit geval zowel voor duiven als voor lossingsverantwoordelijken.
Ik geef het je ook maar te doen. Het is een enorme klus en het blijft toch een vorm van “fingers crossed” hoe het zal uitpakken.
Vroeger thuis vaak van dichtbij de afstemming meegekregen: Veel info inwinnen, nog meer info inwinnen en samen beslissen. Soms was er een dag mee gemoeid van 05:45 – ca 18:00 uur, lang geen pretje. Daar kwam nog wel eens bij dat de beslissing ook voor de alleen op zaterdag concoursende liefhebbers nog een extra complicerende factor was, althans een beetje extra druk gaf.
Ooit maakte ik wel mee dat men ’s avonds belde na een slecht verlopen vlucht en ik de telefoon aannam. Met enorm veel emotie en woede werd mij de huid volgescholden. De man in kwestie had niet eens goed geluisterd wie nu eigenlijk de telefoon aannam…
Er is gelukkig wel e.e.a. verbeterd. De infovoorziening is veel beter door met name veel betere weers-overzichten. Het is ook transparanter en er wordt gerapporteerd (in elk geval bij onze afdeling). Tegelijkertijd zijn heel veel mensen ook wel zelf een soort zelfbenoemd lossingverantwoordelijke nu ze zelf door ontsluiting van weersinfo op het internet menen zelf een beter oordeel te kunnen vellen. Van mijn kant veel respect en krediet voor de mannen die er elk weekend weer de verantwoordelijkheid voor nemen!
Zelf bracht ik ze op 20 km .
Ze kwamen als een trein. Ik had per abuis de klep nog dicht maar die van de duivinnen nog open staan. De doffers zijn nog nooit door die klep van de duivinnen naar binnen gegaan maar eenmaal toen ik thuiskwam waren ze allen naar binnen en ogenschijnlijk over elkaar heen gerold. Enkelen waren namelijk niet eens geregistreerd. Komende zaterdag mogen ze nog eens zo dik op elkaar aankomen en de melker zal dan zorgen dat ze wel correct worden geregistreerd door de antenne (ik zal die overigens ook eens controleren op de werking).
Zaterdagmiddag de jongen nog uitgehad. Het belsje van Maris was weer weg. JanPiet hield hem bewust buiten en het ding wilde maar niet naar mij komen. Ik heb hem volop zien vliegen. Ik deed er nog een oude uit in de veronderstelling dat het jonge ding daar wel bij wilde vallen maar niks hoor. Gisteren waren we nog een eindje aan het wandelen in het dorp en zag ik het ding nog verdrop in het dorp bij verwilderde duiven aanhaken. Ik kan hem goed herkennen aan z’n bonte pennen namelijk. ’s Avonds na 19:00 uur was het verloren schaap dan eindelijk daar. Uit eigen beweging zelfs! Ik hoop maar dat ze het nu blijft doen want het is ook geen doen op deze manier!
Nog niet heel de ploeg jongen vliegt z’n rondjes. Ongeveer 2/3 vliegt maar de anderen zijn wat lui. Ze krijgen nog even respijt maar nog maar even! Ik zie er diverse tussen zitten met vuile propjes. Het is een periode waarin dat prima is wat mij betreft. Beter nu veel virussen tackelen en weerstand opbouwen dan straks wanneer de vluchten daar zijn een ongewenste terugval meemaken waardoor het grut misschien zelfs wel de weg naar huis niet meer vinden kan. Het is niet altijd de kwaliteit die maakt dat ze het niet kunnen in zo’n geval. Wat ik overigens wel graag zie is dat degenen met een vuil neusje er snel vanaf zijn. Voor de rest geen illusies, ook de goede duiven worden wel eens ziek.
Een van de gevolgen is dat de rui veroorzaakt door de dagen te korten (verduisteren) niet gelijkmatig gaat. De ene dag veel, de andere dag minder pluimen. De ene duif veel, de ander amper. Het hoort erbij en ik vind het wel best. Zaterdag a.s. krijgen ze de enting voor/tegen pokken en daarna is de focus alleen nog maar vooruit