Pagina's

woensdag, april 08, 2015

Zo kan het ook! - althans zo probeer ik 't

Ik ben er haast bang voor om de duiven weer mee te gaan geven...
Nee, niet omdat de duiven het niet kunnen of zo, of dat ik ze wil ontzien. Nee, ik vind het altijd weer een soort strijd om de terugval in conditie die komen kan omdat de duiven 1. een dip in conditie kunnen krijgen na een stevige vlucht of 2. vanwege de vele besmettingen die ze oplopen en waarvan ze voor 1. weer meer vatbaar voor zijn.

Het is een beetje die strijd die er steeds geleverd moet worden. Bij mij - en dat zal elders niet anders zijn neem ik aan - zitten ze er nu goed voor. Geen enkele zware last moeten dragen, en geen enkele rare besmetting te verwerken. De duiven zien er gewoon goed uit zonder enig ingrijpen.

Dat wil ik graag zo houden maar ervaring leert dat 1. en 2. nu eenmaal een feit zijn. Het is zaak een dip te voorkomen. Goed aan de start, gezond en fit. Goede verzorging na een vlucht op weg naar de volgende.

Ik speel kort op de bal met medicatie en toch geef ik het welhaast nooit!

1. is vooral te tacklen door acht en door selectie. 2 daarentegen is niet geheel te voorkomen maar hangt ook samen met acht en selectie. 'Acht is meer dan duizend' schreef ik eerder al. Observeren is dan belangrijk maar acht gaat verder dan observeren alleen. Daarnaast geldt of course dat je verstandig moet handelen als jouw "acht slaan op je duiven" twijfels geeft aan de conditie of kwaliteit van je duiven. Ga dan te rade bij een dierenarts of kampioen... en luister dan ook goed.

Omdat het week in week uit meedoen is voor velen is het ook wel handig om medicatie te geven en zaken voor te zijn en blijven. Of allerlei conditiemiddelen te geven om een dip te voorkomen. Ik ben echter van mening dat de kampioenen dat wijs doen omdat ze acht slaan. De meesten van ons blijven ontgoocheld achter... ze gaven immers dit en dat en zus en zo?

Ik vul drinkpotten vaak alleen maar bij. Visuele vervuiling is reden om ze te verversen. met enige regelmaat zonder consequent te zijn geef ik Ropa B. Goedkoop, probaat en geen medicatie!

Probeer het maar eens 2 weken aaneen, je zal verbluft zijn van het effect! 1,5 ml op een liter.
let op: effect vooral als je daarvoor niet al allerlei andere zaken in de drinkpot kieperde.

Ik ben een fan van een goede zak voer (Matador) en geef met gulle hand. Grit en allerhande: vele kilo's op een jaar. Droge mest methode... maar dan ook echt droog, geholpen door maiskolven, beukensnippers of wat ook in combi met een gulle verluchting! Entingen van allerlei: van paramyxo, pokken en ook paratyphus staan ze hier op het programma. Zo mogelijk meermaals per jaar voor een verbeterde immunisatie.

Mijn ervaring is dat duiven er als het ware doorheen moeten... door een dergelijk milieu. Ze moeten wennen aan het milieu op een hok en in hun geboortejaar kan het dan nogal eens wisselen qua conditie. De zwakken vallen af, al dan niet geholpen door mijzelf. De overblijvers hebben de 'survival of the fittest - test' met een goed rapportcijfer gehaald waarna ze de toetsing krijgen op de vluchten. In die 'test' tellen stambomen niet noch favorietenrollen. Ze moeten harden en 'body' opdoen; stamina, weerstand of wat niet al, niet geholpen door supplementen ofzo. En je ziet vanzelf welke daarbij strak in het vel blijven zitten (hun zondagsepak). laat je ook niet op het verkeerde been zetten daardoor maar beproef dat op de vluchten.

Dit jaar bij de fondters geen Prange Suppe.
Nu en dan eens bakkersgist - ook top spul!
En als het zwaar was, ga ik ze ook weer eiwitten geven, ik ben erg te spreken over het effect  ervan. En als er al iets over het voer gaat is het lijn(zaad)olie in combi hiermee: Veel omega 3 en niet tegen de hoofdprijs. Misschien wel het allerbelangrijkste medicijn is een scherp stanleymes... het ligt bij mij altijd binnen handbereik!

Je ziet het, eenvoudige weldoordachte manier van doen met de franse slag. Dat probeer ik steeds verder te vereenvoudigen omdat me alsmaar duidelijker wordt dat het allemaal niet de hoofdmoot is. Mijn nieuwe duiven zitten nog volop in de test. Maar zij moeten bij mij en mijn manier gaan passen en niet andersom! De goeie komen bovendrijven, let maar op.

Een lang stuk deze keer, wellicht wat herhaling van zaken die ik eerder eens schreef. Iedereen probeert het op zijn manier. Velen zwijgen over hun aanpak... waarom? Er is niet 1 beste manier of gouden regel.