Opeens gaat het dan hard. Bij de jongen en laten is het nu elke morgen een feest met veren. Eenmaal dat het licht uitgaat en de dagen dus persé korter zijn, is het ruien een feit. Staarten en dekveren volop.
Ze moeten dan niks van me maar mogen hun gang gaan. Goede zak voer en afdoende verzorging, is waar ze het mee moeten doen. Die Matador Super Rui is een heel mooi voer. Prachtig.
Koppels met jongen houden het nog vast. Zodra daar weer eitjes liggen, gaan ook die 'los'. Op dit tempo is het ergste achter de rug voordat oktober klaar is. Prima kans om de duiven dan toch gewoon vroeg te koppelen en de jongen in het geboortejaar meer te geven dan alleen de nalijn.
Van Jos van Olmen zitten ook enkele geweldenaars. Ik moet me sterk vergissen, willen daar geen kopduiven bij zitten komend jaar op de 500 - 700 km's en wie weet wel 1000 km.
Normaal gesproken wil ik de jaarlingen (wat de laatjes van Jos feitelijk ook zijn), net als dit jaar vooral dagfondvluchten laten afwerken. Kwestie van km's draaien en ervaringen opdoen. Dat is me dit jaar goed bevallen. Mij lijkt het een hele goede selectiemaat.
Ik zie ook wel dat diverse melkers de jaarlingen ook al 2x of soms zelfs vaker 800, 900 of 1000 km laten doen. Dat zou ik wel zien zitten als ik er meer had en mijn duiven al kende. Nu zijn ze feitelijk allemaal nog nieuw voor me.
Daarbij geloof ik er stellig in dat als 5 - 600 al te gortig is, ze 1000 km zeker niet goed verteren. 5-600 op 1 dag is namelijk ook aan de orde als ze op de ZLU mee gaan, nietwaar? Degenen die dag met relatief gemak goed afgaat als jaarling laten hun potentie zien voor later jaren, dacht ik zo.