Ken je dat? Wanneer een duif een soort onuitwisbare indruk maakt? Ik probeer altijd als ik ergens ben geweest en duiven heb vastgehad te bedenken welke duif me het meest onder de indruk bracht. Uit zulke wil ik ze dan eigenlijk. Nu ben ik geen aanschaffer van veel duiven. (Ik besteed er mijn geld niet aan... meestal me al duur genoeg zo'n jong gezinnetje!) Maar als ik beter in de slappe was zou zitten, probeerde ik ze uit zulke duiven te bekomen.
Sommige melkers hebben gemiddeld genomen een zeer hoog niveau. Veel toppers en daarvan weer veel directe familie bijvoorbeeld. Toch is het dan juist nog wel eens het geval dat er één de beste van die gehele familie is. Doorgaans maakt zo'n dier in de hand ook de duidelijkste diepe indruk.
Dat is het streven, dat is het doel.
Ook zonder een duif in de hand te nemen kun je al een duif in 't vizier krijgen op een hok. Een voorkomen van een duif, zondags pak, pienter en dat afgezet tegen de rest wat je ziet... herkenbaar?
Mooi hè, zulke duiven, dat is toch genieten?!