Hoewel de eerste winterkwekers al hebben gekoppeld (...), duurt het kweekseizoen voor mij nog wel even. De rui is nu echt wel klaar. Het voer is half rui half winter/rust. Als dat op is, dan een 3-4 weken alleen maar 'rust' als voer. Daarna koppelen als de omstandigheden er goed voor zijn (eind dec./ begin jan.).
Ik wil jongen hebben die ik volop spelen kan. Of ik dat ook helemaal ga doen is de vraag maar als het piepertjes zijn die een taaie vlucht treffen op de nalijn en dan kwijtgaan is er naar mijn smaak geen sprake van een eerlijke kans. Zo heb ik het idee dat op die ene slechte nalijnvlucht met ZO wind ècht niet alleen de besten overbleven hoor.
Als de kopgroep het water op is gegaan en uiteindelijk verdronken zijn, waren dat dan slechte enkel en alleen omdat ze die ene keer de verkeerde beslissing namen tezamen met veel andere?
AS schreef laatst dat Stefaan Lambrechts het idee heeft dat zeker niet alleen de slechte kwijtgaan maar wellicht zelfs de beste! Ik denk dat ook wel eens als je dergelijke voorbeelden in gedachten neemt. De kopgroep neemt soms een verkeerde beslissing door de weersomstandigheden. Dat is bij afdeling 5 denk ik vaak zo. Een razende kopgroep doet dat soms. De snelheden liggen hoog en de duiven klitten bijeen zolang ze het tempo volhouden.
Je afscheiden omdat je een andere route moet nemen naar huis heeft als de vervelende eigenschap dat je snelheid zakt. De eerste duiven op de uitslag zijn niet altijd de duiven uit de boven omschreven kopgroep.
De duiven die achterop komen - bijvoorbeeld ruiende (fond)duiven, komen wel thuis en leren veel. Vooral ook om zelfstandig thuis te komen. Mijns inziens ook een reden waarom bij de fondmannen de verliezen soms flink minder zijn. Die zijn gewend en geselecteerd op de zelfstandigheid en het thuiskomen. Kopgroep-duiven is een ander verhaal!
Vooral op de zware dagfond is het de ultieme poging om snelheid en zelfstandigheid te combineren om de winnaar te zijn op zo'n vlucht!