Vandaag was ik één van de zeer velen op de uitvaart van Jos van Olmen. Wat een volk! De kerk zat tsjokvol. Sterker nog: velen moesten staan.
Als protestant christelijke vent uit de polder waren de katholieke gewoontes nèt even anders dan ik kende maar zeer eervol en met groot respect voor de overledene en diens nabestaanden.
Mooie woorden van zus, priester en zoon over Jos en diens leven en wat hij betekende voor velen. Hard werken op Gods akker, letterlijk en op dé manier waarop God hem heeft bedoeld... dat deed hij en dáárom zat de kerk zo vol!
Veel mensen gaven hun blijk van medeleven dus... En dat was niet voor niets. Een zeer bijzonder mens is aan zijn laatste vlucht begonnen...