Ik ben wel gewend dat de duiven bij uitwennen makkelijk schrikken en dan op de vleugels gaan. Elk jaar kost me dat er enkele. Dat is al zolang ik er woon. Ik hou het erop dat het met de ligging van het hok te maken heeft t.o.v. de omringende gebouwen, huizen en drukke straten.
Ik dacht dat dit de zoveelste zou zijn.
Tot mijn verbazing zag ik gisteren al een duifje in de nabijheid op de daken zitten toen ik thuis kwam. "Misschien een vreemde die met de jongen mee was gekomen maar niet binnen gegaan" was m''n gedachte. De doffers vlogen zo'n 3 kwartier en toen die vielen kwam het mee. Ik herkende het ding gelijk vanwege de knijpringetjes. Het had dorst want wilde de dakpannen aflikken. Mager en zichtbaar nergens binnen gezeten. Duidelijk pech gekend bij uitwennen maar ooh zo pienter en dapper de weg terug gevonden! Karakter in zo'n diertje!!
De duivinnen trainden gisteren lang. Geen hoge snelheid maar lang. Er zit wat schrikkerigheid in en de heliumballon helpt wel deze schrik in stand te houden. Gevolg: ze blijven gaan!
Het voer heb ik wat vetter gemaakt door een deel snoepzaad toe te voegen. Het zou zaterdag zo maar eens NO kunnen zijn onderweg en dan helpen de vetten als brandstof. Het wordt inkorven Blois (520 km tegen 70 p/uur is al snel een vluchtje waar ze tussen de 7 en 8 uur over doen!). Uit gemak en deelname op clubniveau gaan ze dus naar Blois en niet naar Souppes. Het zal hangen wurgen zo zijn dat het minimumaantal wordt gehaald van 100 duiven in onze club. 25+ van mij erbij zal die kaap doen slechten.
Ik hoop dat het zaterdag gaat lukken. Liefst bijtijds... zodat ik ze zelf kan zien arriveren: 's avonds is het feest want Laban senior hoopt 70 jaar te worden!
