Er zijn er weer 22. Gisteren zat er een nakomer van - ik geloof - de eerste Duffel. Alles wijst erop dat ze (een duivinnetje) al die tijd voor haar eigen kost heeft gezorgd maar niet direct voor onderdak. Ze voelt vuil en ruw aan maar oogt verder ontzettend fris en zit gewoon strak! Als die eens kon vertellen...
Altijd blij mee dat een verloren schaap weer terugkomt!
Bij duiven weet je het nooit wat je er mee moet aanvangen. Deze weet te overleven maar dat is bijna niet wat we van een duifje verlangen. Ze moeten immers zsm naar huis, eigenlijk zonder pauze te nemen. Hooguit wat drinken onderweg.
De collega's gaan mee naar Quievrain vanavond. 21 stuks. Die ene uit Pipo x Mammalou lijkt weinig last te hebben van de crash die ze heeft meegemaakt. Waarschijnlijk zijn de stuitjes minder kapot dan ik dacht te voelen?!
Trouwens blijft het frappant dat de fondduiven niet zo makkelijk kwijt gaan. Ik startte met 24 strijders (28 gespeend geloof ik). Dan is nu 22 stuks nog in het hok, nu nog niet zo gek. Het is duiven die terugkeren, niet hard spelen ermee... dat dan weer niet.
In Roemenië is de enige duif van Team Oud-Beijerland die we nog in de race hebben geactiveerd voor de eindvlucht. Wim had er ook 1 terug en ook die is geactiveerd. Hopelijk schieten ze goed uit de slof en springen we er financieel uit.
In Mira Portugal zijn mijn 2 makkers nog in de strijd. 1 rode (Rufus) en 1 zusje van Mammalou (Cornelia). Rufus was ergens de 60e op een lapvluchtje en 2e Nederlandse duif terug op het hok. Het belooft wat! De komende weken interessant om te volgen hoe zicht dit verder ontwikkelen gaat.