Zoals ik al schreef heb ik wat late broeders en zusters zitten. Wat ik al vaker schreef is uitwennen hier een gedoe. Als ze nog amper goed gekeken hebben en eigenlijk nog niet zo vliegvaardig zijn maar toch wat verder opfladderen dan gewenst, willen ze hier gemakkelijk te ver gaan. De schrik slaat er dan nogal makkelijk in en zo heb ik er in de jaren diverse nooit weer gezien. Ik laat makkelijk eens andere duiven los als lokker en dat helpt vaak. niet altijd. Zo ook nu. Duiven los, duifje op dak van eigen of naburig huis en toch niet komen... Ik kan ook voorbeelden geven van geslaagde acties hoor, vele maar deze keer weer zo'n dwarslel die toch niet komt. "Een stommerik" gaf een vriend terug en ik denk dat hij gelijk heeft. Hoe moeilijk wil je het jezelf maken?! Moe van kou en honger en gewoon niet komen terwijl je toch al wel enkele keren op datzelfde dak je eerste meters maakte.
Ik doe er steeds minder moeite voor. Als de anderen het wel lukte, waarom deze niet? Jammer want net zo veelbelovend als elke andere, was dit diertje. of moet ik het als gemakkelijk zien dat de eerste selectie zo plaatshad?!