maandag, maart 16, 2015

No nuts, no glory!

Volgens mij gaat bovenstaande niet persé op hoor maar dat pinda's (nuts) natuurlijk veel gebruikt worden in onze duivensport is een feit. Al is het maar om duiven tam te maken, ze zijn er immers als ze het eenmaal kennen verzot op, het is een goede bekende van velen.

Op de verre afstanden is het een geweldig hulpmiddel om de duiven relatief makkelijk vetten te geven. In de aanloop naar een fondvlucht is het makkelijk te berekenen hoeveel vetten je ze meegeeft als je elke dag wat pinda's per duif geeft!
Er zijn talloze alternatieven maar ik vind pinda's ook gewoon erg makkelijk. Ze blijven ze eten omdat ze die zo lekker vinden. Dat blijven eten is ook erg praktisch bij duiven die op een bepaald moment enorm verzadigd kunnen zijn en de laatste dagen (in een systeem met opvoeren) eigenlijk amper meer eten en daardoor de piek al te vroeg hebben.
Een enkele keer lees ik wel eens over het geven van walnoten of gebroken diverse soorten noten. De pinda(noot) (grondnoot, apennoot of olienoot) is makkelijk en vetrijk... no nuts no glory!

Mijn duiven krijgen nu niet persé pinda's hoor maar ze kennen het zeker. Ik zorg ervoor dat ze pinda's kennen en geef ze als ik ze wil volstoppen met extra's omdat er bijvoorbeeld veel vlieguren zitten aan te komen!

p.s. volgens mij is het officieel geen noot trouwens. Men noemt het wel aardnoot maar is per saldo een peulvrucht dacht ik!