Na wat leeswerk op de blog van AS vatte de gedachte post bij
me dat inversie ook iets is waar de duiven mee moeten leren dealen. We hebben
door te wachten op het wegtrekken ervan hele convooien ‘ontleert’ om er mee om
te gaan. Zodra er dan sprake is van inversie (nog niet tijdig opgetrokken
bijvoorbeeld) en de duiven er toch mee geconfronteerd worden, kennen ze het
niet en maken ze de fout onnodig westelijk te koersen. Vroeger ging de boel
makkelijker los terwijl er ook nu en dan gewoon inversie was. Duiven hadden
geen keus en moesten er mee dealen.
Ook lui die ze veelvuldig lappen zonder rekening te houden
met inversie, geven hun duiven dus eigenlijk een soort les. Een les om er mee
op te gaan als ze op huis aan koersen!!
Denk daarbij ook aan de fondmannen die duiven tegen het
vallen van de avond lappen. Onnatuurlijk maar de duiven wennen eraan! Niet
gewend? Ze zullen normaliter willen gaan overnachten en smorgens verder
vliegen. Okee, niet zwart wit allemaal maar zomaar wat gedachten. Inversie naar
het land van fabeltjes verwijzen vind ik dom. Beredeneren hoe het dan wel in
elkaar steekt, doe ik graag. Ik denk dat het dus zo is dat er wel degelijk
inversie is, dat gewenning (van hoe er mee om te gaan) voor een deel aan de
orde is. Ook met inversie zijn er duiven op tijd… die oriënteren/koersen
kennelijk zonder dat ze zich laten beïnvloeden door het weerfenomeen.
AS vroeg me nog hoe ik dan kan verklaren hoe dat vroeger zat.
Ik denk dat het collectief geheugen niet helemaal goed zit.
Vroeger was niet alles beter of elk concours vlot! Ook toen doorsnee minder
rappe concoursen overigens. Orleans duurde toen niet een half uurtje voor een
kwart van de duiven maar stond gerust een middag open! Wel waren duiven meer
gewend om bij het krieken van de dag (en dus nu en dan met inversie) te worden
gelost… oftwel gewend om om te gaan met inversie.
Leuk linkje: