Gisteravond dus bij Fernand Marien geweest.
Altijd leerzaam en ook wel gezellig, daar in Mookhoek bij Reedijk
Diervoeders.
Kelen en mest waren in orde. Eigenlijk wist ik dat al wel en
dus was dat geen surprise.
Je zou bijna denken “ziet die man het wel goed” want zolang
ik er kom hadden ze nog nimmer geel, cox of wat ook.
Tuurlijk ziet die man het scherp alhoewel hij misschien wel
wat ziet maar pas roept als de ernst van de besmetting er toe doet in zijn
ogen.
Anyway, de boodschap was er één die ik graag hoorde: “alles
in orde hoor”.
Ik had 2 manden duiven mee. Kris kras wat jongen en wat
duivinnen. Om te keuren en zijn mening te weten.
Hoewel flink in de rui keurt dat prima. Misschien wel beter
omdat de verschillen nog makkelijker aan te voelen zijn (?).
Van de 23 zag hij er toch ongeveer de helft niet zo graag en
dat gaf me te denken!!
Welke hij wel graag zag of volgens hem mogen blijven roepen
eigenlijk geen vragen op. Het is frappant dat hij het snel aanvoelt en 9 van de
10 keer er niet naast zit (als ik zo vrij mag zijn). Ik schreef het al vaker.
Het is nog een allegaartje bij me en zodoende kost het me wat moeite om het
juiste “lijntje” te pakken te krijgen. Ik ben erop gebrand dat lijntje te
vinden maar dat vraagt dus nog wat snoeiwerk. Enkele duiven waarbij de weinig
bespraakte Vlaamse veterinair zei dat hij die niet graag zag, stammen af van
achterblijvers van Narbonne. Ik ben het niet met al zijn keuzes eens maar het
snoeimes gaat er in hoor.
Het vervelende is dat ik voor ik het goed en wel in de gaten
heb met teveel ‘afgekeurde’ duiven aan het proberen ben en ook van hen nog eens
jongen heb zitten. Van al deze dieren heb ik dan 2-3 seizoenen later pas een
goed beeld en als dat dus het verkeerde beeld is, puilt de boel hier uit met
rommel. Veren die nooit geen kristal op gaan leveren!!
Mijn voornemen zet ik kracht bij: snoeien en ook anderen hun
mening laten geven om op korte termijn met een kern aan duiven te zitten die
marathonkristal opleveren zoals een rubberboom rubber: vanzelfsprekend!
Ik nam nog conditiesiroop mee. Ik gebruikte dat in het
verleden wel, samen met pa en in de eerste jaren in Oud-beijerland ook wel. Nu
na jaren niet te hebben gebruikt nam ik weer een “potteke” van hem mee. Van de o
zo sympathieke ‘voerboer’ kwam een zakje Matador Super Rui mee en 2 zakjes
maagkiezel. Roze poeder had ik nog enorm
veel en daar doe ik tijden mee. Een Kg daarvan gaat naar een Zeeuwse connectie
die me er voor appte.