donderdag, september 29, 2016

vluchtprogramma volgend jaar?


Ik hou me op de vlakte voor wat betreft de voorstellen die in duivenland zijn gelanceerd over vluchtprogramma’s in 2017.

Mijn idee is het vergelijkbaar te organiseren zoals Ad Schaerlaeckens het beschreef… het kan me niet voorstellen veel weerstand oproept.

Dat er iets anders moet komen lijkt me evident. Iets dat toekomstgericht is en niet zoals al jaaaaaaaaren bestaat.

 

In de club alleen al, en veelal ook regionaal en provinciaal kun je op tig kampioenschappen scoren.

Waarom eigenlijk? Je kan toch door de bomen het bos niet meer zien? Vereenvoudigen lijkt me zeer gewenst.

Dring kampioenschappen terug en maak individuele vluchten aantrekkelijker door daar prijzengeld aan te spenderen.

Al die borden, bekers, diploma’s weet ik veel… is daar nu echt behoefte aan? Nee toch zeker?!

 

Ik zie wel wat het worden gaat… ik ga voor de vluchten waar ik ze voor aanschafte: 800+ km.

 

Overigens dat verdelen van het land in west, midden en oost is ook wel erg simpel gedacht hoor. Hebben de afdelingen dan allemaal afdoende losplaatsen in hun vlieglijn en hoe zit dat met het samenwerken qua vervoer? NPO gooide een balletje op en dat werkt kennelijk.

 

De piepers hadden gisteravond lekker honger. Ik voerde ze in de spoetnik en zo kon ik met m’n gezicht heel dichtbij ze zijn.

Ik zal ze tammer maken dan de rest doorsnee is, dat is toch een stuk prettiger in de band tussen hen en mij.

Vandaag de handen er ook bij en langszaamaan mogen ze zo gefocused raken op mij en het voer dat ik ze geef.

 

Ik kijk graag op websites voor duiven en wat er wordt aangeboden. Ik blijf me verbazen hoevelen stambomen publiceren zonder een fotootje van de duif zelf.

We kopen toch geen stambomen, of wel soms? Of termen als “uit de beste lijnen”, je zou in je broek pissen van het lachen bij zulke termen. Wat zegt dat nou helemaal!?

 

10 dec Ko van Dommelen in de club.

In februari komt Beekman van Beekman Tilmans.

Ik hoop de duivenfotograaf ook weer te organiseren voor 1 van die dagen… kun je je topper netjes op de picture laten zetten.

Ook als geschenkje mogelijk trouwens!! – Sinterklaas of verjaardag – denk er maar eens over!!

 

maandag, september 26, 2016

Slimme Jelle, snelle Jelle


Op Internet las ik een stukje van Henri Wittens over Jellema. Met (heel) wat taalfouten in het stukje daargelaten helderde het zeker enkele zaken op. Wat ik vooral frappant vond wat het feit dat Jelle kennelijk eens Bordeaux speelde als 1 van de eerste vluchten van zijn nieuwe locatie. 24 mee en 4 retour. De eerste was wel Jade met de 45e nationaal maar dus een flink aantal kwijt. Beschreven door Wittens als een Godsgeschenk: het kaf was van het koren!

Zo ongeveer zie ik zelf het pittige jaar 2016 ook: Veel kaf van het koren en laten we hopen dat dit de richting aangeeft… Ik ga gesterkt door deze gedachte door!

 

Nog een belangrijk detail vond ik het simpele feit dat Zwart Goud niet altijd kweker was maar ook eens een tijdje als reserve duif elders zat. Nakomelingen werden geprobeerd en omdat dit op een gegeven moment pakte, werd deze topkweker weer terug gehaald. Handig dat dit kon en wijs… Zeker in een soort opbouwfase moet je met veel proberen erachter komen welke de lijntjes zijn die jou passen. Kom je erachter en ze zijn al uitgeselecteerd, tsja, dan sta je nog op nul. Jelle kon doorborduren omdat hij zijn Goud had bewaard.

Bij AS lees ik erg vaak dat hij duiven al verkocht of uitselecteerde en er later achter kwam dat deze eigenlijk Goud waard was… helaas een erg herkenbaar fenomeen en Jelle was dat in het gegeven voorbeeld slim voor!

 

Leerzaam, zulke stukjes. Ik lees er veel meer in dan in de standaard rapportages waarin je heel vaak dezelfde zaken terugleest en minder een inkijkje krijgt in de eigen(zinnige) aanpak van een kampioen.

Mijn stukjes zijn velerlei. Vind ik leuk om te doen en gaat zonder moeite.

 

Komend seizoen in al in voorbereiding. Binnen de kaders van wat er mogelijk is, zijn mijn ambities duidelijk: Meedoen met de beste. Er zit veel tijd in de hobby, beter dat het ook wat brengen gaat!!

Oude vliegduiven schieten er zo’n 12 over, doffers en duivinnen. Ik vul aan met jaarlingen die qua handkeuring en afkomst het beste passen. 1 doffer van 2 jaar die afgelopen seizoen al heel snel gewond was maar die ik later toch speelde wil ik een kans gaan geven. Hoewel hij niet presteerde als jaarling, gewond geweest, genaaid en tussen de jongen op een nestje, blijft die doffer me intrigeren. Ik bedacht laatst dat zijn vader die ene doffer van Bert Saarloos is die het dus 2x flikte om bijtijds te zijn op de ZLU vluchten bij me. Zijn moeder is uit Zusje x Farpar. Hij zit al een tijdje op het hok van de vliegers alwaar ik ‘m aan de duivin wil krijgen om te gaan aarden. Lukt dat, dan zit er al een bak extra gevuld en zal er voor een jaarling meer diens kans worden ontnomen! Zo probeer ik maar wat en is het verder “op hoop van Zegen”!

 
De gespeende piepers aten pas gisteravond met moeite hun eigen eerste korrels. De drinkpot vonden ze al wel. Ik vulde die tot aan de rand en dat maakte dat ze er al een badje in ontdekten. Prima, gerustgesteld, die vinden hun weg wel. Vanavond voer ik ze zelf weer en blijf erbij. Ik wil dat ze goed luisteren nog voordat de dagen korter worden en ik ze minder zal zien. Einde van de week mogen ze naar buiten.

zondag, september 25, 2016

Supers

Supers moet je hebben!

We weten het allemaal maar het valt verdraaid niet mee er een stel op je schuurtje te verzamelen.

Ik had heus een lekker stel zitten, van die midfondsupers. Meerdere duiven die meermaals bij de eerste 10 van de afdeling speelden. Dat was ca een kwart van m'n vliehlloegje. Dat duurde natuurlijk jaren voordat ik zo' n setje had. Ik zal geduld moeten hebben merk ik wel voordat er een setje zit dat zoiets gaat gepresteerd hebben op de marathons. Toch ligt daar de lat voorlopig!

Vandaag sedochol in het water. Matador super rui. Badje. Nu nog superruien, ze zijn lekker bezig.

zaterdag, september 24, 2016

Super najaarsweer!

Het is ongelooflijk lekker weer zeg. Koele nachten, dat wel maar wat doet het de duiven goed. Ik gaf ze vandaag geen eten.... morgen wel weer. Waarom? het metabolisme oppeppen.
Morgen scheutje sedochol en laat die rui maar door gaan.
De oude duiven zittem nu zonder jongen en ook de eitjes haalde ik weg. Ik wil dat ze doorruien en  niet stoppen als ze weer 10+ dagen broeden en de veren weer gaan vast houden.

vrijdag, september 23, 2016

pinda's enzo


Pinda’s blijven een beetje omstreden.

De duiven eten ze ontzettend graag en het vetgehalte is ideaal om op korte termijn de duiven vetten mee te geven.

Schimmels of ranzigheid van de vetten erin vragen om voorzichtigheid. Beiden zijn niet 1-2-3 door de mens waar te nemen.

Ik heb het idee dat het KAN hebben meegespeeld in aanloop naar Narbonne dat m’n duiven mogelijk niet 100% waren.

Aannames, aannames, dat wel maar toch!

 

Ik ben apetrots op mijn nieuwste aanwinsten!

In de hand zo mooi en heerlijk rustige diertjes.

Ook uit de 391 (Saarloos) x  dochter Vale Louis x nestzus 403 van Jos van Olmen heb ik een koppel beauties.

De 391 was de enige die 2x vroeg zat: Agen mijn 2e om ca 20:30 en op Narbonne de 115e nationaal. Dat is 2x in het snuitje. Voorlopig de enige op mijn hok met een fatsoenlijk palmares op deze soort vluchten dus de enige van wie ik graag een setje jongen trok. De moeder is een rode van Jos van Olmen verkregen, die ik uit zuinigheid niet speelde.

 

De laatjes komen apart in een deel van ’t hok incluis enkele duivinnen en krijgen in de winter ruim de gelegenheid uit te vliegen.

Ik zal ze lappen zodra de tijd er rijp voor is, inclusief het weer dan, hè. Mandgewenning enz, net als bij vroege jongen.

Lappen om ze ruimschoots voor het jonge duivenseizoen al ‘de kwaaiste door te hebben’. Zodoende kunnen ze dan enkele keren met de jongen mee en wie weet nog enkele keren midfond of wie weet wel verder (dagfond). Primair wil ik ze spelen want voor kwekers is vooralsnog geen plaats! Eerst maar eens weten wat ze kunnen. We zijn op weg naar een mooie mix op mijn hokje van kilometervreters… net als hun weg is ook hier nog een lange weg te gaan.

donderdag, september 22, 2016

Gedachtenspinsels over inversie


Na wat leeswerk op de blog van AS vatte de gedachte post bij me dat inversie ook iets is waar de duiven mee moeten leren dealen. We hebben door te wachten op het wegtrekken ervan hele convooien ‘ontleert’ om er mee om te gaan. Zodra er dan sprake is van inversie (nog niet tijdig opgetrokken bijvoorbeeld) en de duiven er toch mee geconfronteerd worden, kennen ze het niet en maken ze de fout onnodig westelijk te koersen. Vroeger ging de boel makkelijker los terwijl er ook nu en dan gewoon inversie was. Duiven hadden geen keus en moesten er mee dealen.

Ook lui die ze veelvuldig lappen zonder rekening te houden met inversie, geven hun duiven dus eigenlijk een soort les. Een les om er mee op te gaan als ze op huis aan koersen!!

 

Denk daarbij ook aan de fondmannen die duiven tegen het vallen van de avond lappen. Onnatuurlijk maar de duiven wennen eraan! Niet gewend? Ze zullen normaliter willen gaan overnachten en smorgens verder vliegen. Okee, niet zwart wit allemaal maar zomaar wat gedachten. Inversie naar het land van fabeltjes verwijzen vind ik dom. Beredeneren hoe het dan wel in elkaar steekt, doe ik graag. Ik denk dat het dus zo is dat er wel degelijk inversie is, dat gewenning (van hoe er mee om te gaan) voor een deel aan de orde is. Ook met inversie zijn er duiven op tijd… die oriënteren/koersen kennelijk zonder dat ze zich laten beïnvloeden door het weerfenomeen.

 

AS vroeg me nog hoe ik dan kan verklaren hoe dat  vroeger zat.

Ik denk dat het collectief geheugen niet helemaal goed zit. Vroeger was niet alles beter of elk concours vlot! Ook toen doorsnee minder rappe concoursen overigens. Orleans duurde toen niet een half uurtje voor een kwart van de duiven maar stond gerust een middag open! Wel waren duiven meer gewend om bij het krieken van de dag (en dus nu en dan met inversie) te worden gelost… oftwel gewend om om te gaan met inversie.

 

 

Leuk linkje:

Bij Marien geweest


Gisteravond dus bij Fernand Marien geweest.

Altijd leerzaam en ook wel gezellig, daar in Mookhoek bij Reedijk Diervoeders.

Kelen en mest waren in orde. Eigenlijk wist ik dat al wel en dus was dat geen surprise.

Je zou bijna denken “ziet die man het wel goed” want zolang ik er kom hadden ze nog nimmer geel, cox of wat ook.

Tuurlijk ziet die man het scherp alhoewel hij misschien wel wat ziet maar pas roept als de ernst van de besmetting er toe doet in zijn ogen.

Anyway, de boodschap was er één die ik graag hoorde: “alles in orde hoor”.

 

Ik had 2 manden duiven mee. Kris kras wat jongen en wat duivinnen. Om te keuren en zijn mening te weten.

Hoewel flink in de rui keurt dat prima. Misschien wel beter omdat de verschillen nog makkelijker aan te voelen zijn (?).

Van de 23 zag hij er toch ongeveer de helft niet zo graag en dat gaf me te denken!!

 

Welke hij wel graag zag of volgens hem mogen blijven roepen eigenlijk geen vragen op. Het is frappant dat hij het snel aanvoelt en 9 van de 10 keer er niet naast zit (als ik zo vrij mag zijn). Ik schreef het al vaker. Het is nog een allegaartje bij me en zodoende kost het me wat moeite om het juiste “lijntje” te pakken te krijgen. Ik ben erop gebrand dat lijntje te vinden maar dat vraagt dus nog wat snoeiwerk. Enkele duiven waarbij de weinig bespraakte Vlaamse veterinair zei dat hij die niet graag zag, stammen af van achterblijvers van Narbonne. Ik ben het niet met al zijn keuzes eens maar het snoeimes gaat er in hoor.

 

Het vervelende is dat ik voor ik het goed en wel in de gaten heb met teveel ‘afgekeurde’ duiven aan het proberen ben en ook van hen nog eens jongen heb zitten. Van al deze dieren heb ik dan 2-3 seizoenen later pas een goed beeld en als dat dus het verkeerde beeld is, puilt de boel hier uit met rommel. Veren die nooit geen kristal op gaan leveren!!

Mijn voornemen zet ik kracht bij: snoeien en ook anderen hun mening laten geven om op korte termijn met een kern aan duiven te zitten die marathonkristal opleveren zoals een rubberboom rubber: vanzelfsprekend!

 

Ik nam nog conditiesiroop mee. Ik gebruikte dat in het verleden wel, samen met pa en in de eerste jaren in Oud-beijerland ook wel. Nu na jaren niet te hebben gebruikt nam ik weer een “potteke” van hem mee. Van de o zo sympathieke ‘voerboer’ kwam een zakje Matador Super Rui mee en 2 zakjes maagkiezel. Roze poeder had ik  nog enorm veel en daar doe ik tijden mee. Een Kg daarvan gaat naar een Zeeuwse connectie die me er voor appte.

 
Komende zaterdag de jongen spenen, afgekeurde duiven laten hemelen en de eerste kuis.

woensdag, september 21, 2016

evaluatie


Plan - do -  check - act

 

Ken je dit riedeltje? Het is een kwaliteitscirkel zoals veel gebruikt door organisaties, kwaliteitsinstituten en dergelijke om kwaliteitssystemen zoals ISO, (van ISO 9001 enz) in te voeren en te onderhouden. Het is ook een mooie kapstok om het seizoen aan op te hangen!

 

Ik gebruik het eigenlijk als evaluatiemiddel. We zitten dan in de “check” fase en checken waar we staan, wat er ligt en gaan dan weer over tot “act” oftewel actie voor het vervolg. Dat plannen we dan in, brengen het tot uitvoer en checken weer…

 

In elk geval is nu een mooi moment om te checken of de plannen zijn gerealiseerd of wat er anders ging.

Ik nam me voor de duiven in te spelen op zoveel mogelijk vluchten in het voorseizoen. Voor ervaring en routine en de spreekwoordelijke kilometers die een fondduif zou moeten maken alvorens aan een grote klus te moeten beginnen. Zover zo goed. De duiven gingen mee en ik was wat zuinig bij weersvooruitzichten die maar zo-zo waren. Zo korfde ik 1x in te Nishoek voor Roye. 1 dag mand en los op zondag. De vooruitzichten waren voor die dag vele malen beter dan de belabberde zaterdag. Ook 1x in Brabant voor een dergelijke lapvlucht maar dat pakte nauwelijks beter uit dan de vlucht die de eigen afdeling organiseerde. Voorprogramma was denk ik goed qua kilometers maar 1 ding ontbrak: vlucht(en) met flink wat kilometers of >5 uren vliegen. Ik denk dat het geen wet van Meden en Perzen is hoor maar alvorens ze 800+ km’s te geven is een 500 km vlucht van te voren wel beter heb ik het idee.

 

Agen de eerste echte test ging ik in met 24 duiven… op een enkeling na de gehele ploeg. Waarom? Gelijke monniken, gelijke kappen. Testen onder dezelfde omstandigheden. Pakte goed uit met 4 stuks achter. Wel 2 van die 4 die ik te opportunistisch wegstuurde. Ze gaven achteraf bezien signalen dat ze er niet klaar voor waren en toch gaf ik ze mee. Dat leer ik snel af…

Ik gaf ze mee omdat ik ze juist wilde testen op de vluchten waar ik ze voor heb. Echter als ze beloftevol zijn in het voortraject, krijg je nog kansen genoeg ze te spelen. Nu was ik te ongeduldig en verloor 2 van deze beloftes!

 

In het voortraject toonde ik de duiven steeds maar dat doe ik niet meer maar minder. Waarom? Mak houden en het vuur pas gebruiken als motivatie als het pas geeft. De hele ploeg spelen zal ik ook niet meer zo snel doen maar daar heb ik werkelijk geen enkele spijt van verder (behoudens dus bovenstaande). Het is ook minder nodig nu ik een wat gemêleerder ploegje heb, van ervaren duiven.

 

Ik voerde ruim, nagenoeg volle bak. Dat zal ik ook anders gaan doen in het voortraject, krapper. Waarom? Beter in de hand hebben van de duiven doordeweeks en goed aan de vreet houden tot en met de laatste dagen wanneer ik ze dan individueel bij zal voeren met vette mengeling o.i.d. Pinda’s bevraag ik overigens ook want ik vermoed dat het een oorzaak kan zijn van de mindere prestaties op Narbonne. Straks daarover meer.

De mengeling met zwarte maïs is me bevallen. Duiven eten die mais graag. Zeker duiven die diep gingen of bijvoorbeeld gewond waren zag ik in het seizoen heel bewust eerst die zwarte mais nemen. Ik voerde Master Black met 30% zwarte maïs. Die mengeling was te zwaar. Ik mengde dit wel is waar met Matador Complete maar nog altijd zat er veel vet voer in. Dat wil ik in het komend seizoen wat later in de week pas geven. Mogelijk hou ik de mengeling hetzelfde maar dan krapper.

 

De Duivinnen trainden ’s avonds vooral. Dat is me goed bevallen en zal ik nadrukkelijker blijven doen. De laatste 4 (na 22:00 uur) van Agen waren denk ik mede om die reden duivinnen. Hun klok staat als het ware anders geprogrammeerd! Hier ligt het meer voor de hand de ploeg in 1x te spelen omdat het individuele bijvoeren hier niet kan.

 

Wat ik ook deed was nog een koppeling in maart/april om ze op eitjes te laten komen en 5 dgn te doen broeden. Doe ik niet meer. Meerwaarde niet duidelijk en toch versnelde ik de rui van de slagpennen ermee denk ik. De duiven zal ik dit najaar langer bij elkaar laten en dus pas laat scheiden. Koppelen in 2017 wordt mogelijk toch allemaal anders als jongen een heel seizoen mogelijkheid krijgen ingespeeld te worden. Streven blijft de jongen meer ervaring te laten opdoen. De huidige laatjes in elk geval 10+ vluchten waaronder ook enkele met flink veel km’s!

 

De duiven gingen “au naturel” mee naar Agen. De week voordien gewoon mijn reguliere RopaB 2 dgn en dat was het. Wellicht dat ik daar toch nog wil werken met bijv. Belgasol vooraf en of iets dat de luchtwegen beter open houdt. Ik vond het niet nodig en blijf daarbij maar mogelijk toch korter op de bal in de toekomst…

 

Ook niet gelapt. Ik wil ze proberen te lappen het weekend voordien. 60 of 80 km’s. Waarom? Voor trainingsarbeid en het blijven eten!

 

De ontvangst was divers. 10 van de 24 op de dag zelf en de dag erna diverse. Doffers voorop voornamelijk, duivinnen lang door. De week nadien gaf ik ze een te lange periode van regime waarbij de touwtjes waren gevierd. Er waren gewonde duiven bij en duiven die te diep waren gegaan om al snel het trainen weer op te pakken. Ik liet het maar. Dat zal ik voortaan ook nauwgezetter aanpakken. Individueel behandelen als dat nodig is maar al vlot weer terug in de routine. Ik ben dan van mening dat ze sneller weer in orde geraken voor de weken nadien.

 

Zo goed als ik vond dat ik ze wegstuurde naar Agen, zo had ik bedenkingen naar Narbonne toe. Ik gaf er minder mee uit oogpunt van risicospreiding maar ook omdat ik enkelen niet goed genoeg achtte. Zowel gebaseerd op de prestaties op Agen als wat ik dacht te zien. De 8 besten gingen mee, in goeden doen maar forme? 1 extra omdat ik niet overtuigd was van diens kwaliteiten. Het pakte heel anders uit. Natuurlijk vast wel omdat de vlucht een heel ander verloop kende maar zonder twijfel ook omdat er geen sprake was van forme (wel van goede gezondheid). Ook wel denk ik zelf omdat het meer veredelde dagfondters zijn en niet perse meer dan dat. Ze zijn wel sneller maar uithoudingsvermogen en hardheid is wellicht minder als de omstandigheden pittig zijn. Deze gedachte sust me ook een beetje als ik aan de verliezen van deze vlucht denk (4 van de 9). Op de langere termijn ben ik met die duiven niks. Ze moeten ook op een pittiger Narbonne niet af laten weten. Ik weet dat het niet allemaal zwart-wit is maar ergens zijn ze nu toch door de mand geselecteerd, nietwaar?

 

Het feit dat de duiven tot 2 weken later nakwamen stemde me gerust voor wat betreft de kwaliteit, hardheid en de gezondheid. Ergens moet er bij de 4 achterblijvers daar iets zijn misgegaan of moet pech een doorslaggevende rol hebben gespeeld. “Fond is radicaal”, zei een wijze melker in de club. Ik denk dat hij gelijk heeft.

Ik leerde om zorgvuldiger te zijn en geduldiger. Ook om in de toekomst selectiever te spelen. Komend seizoen sowieso meer vluchten met minder duiven per vlucht. Zo kan ik vaker meedoen op mooie concoursen en worden de risico’s verdeeld. Jaarlingen spaarzamer spelen maar wel aan de tand voelen. De overblijvers kristalliseren zich uit naar enkele van Bert Saarloos die me goed liggen kennelijk. De besten uit Het Zusje blijven ook over en diegenen die er nog zitten van Jos van Olmen stralen ook niks anders dan potentie uit. Hier geen zorgen maar groeiende ambitie!

 

Inmiddels zijn de jongen al over de ergste rui heen. De ouden wisselen daar nog in. Dat hangt samen met hun genestel en of jongen aan de krop. Bijtijds klaar in deze tijd geeft een langere rustige periode waarin selectie, voorbereiding en tijd voor vaccineren enz.

Morgen naar Marien. De laatjes zal ik morgen spenen ook. Erg mooi spul! Kom maar door toekomst!

zondag, september 11, 2016

Veren!

Ruien vraagt veel van de duiven. Bij de duivinnen die apart zitten, zijn er 2 die een one eye cold hebben. Blijft toch beetje raadselachtig wat de oorzaak is. Uitzieken is wat ik doe maar ook heb ik enkele verbouw-ideeën voor dat deel van het hok. Ook al lijkt het allemaal op elkaar, dat ene deel vind ik qua verluchting altijd het minste.

Gisteren en vandaag gaf ik ze sedochol.
10 ml over het voer, over 1 kg.
Ik zorgde ervoor dat ze honger hadden en dan gaat het er in als vanzelf.
Effect? Ik hoop op beetje extra gezondheid om de rui nog beter door te komen.

De meeste duiven zijn bij de laatste 2-3 pennen beland. Gek genoeg zijn er dan toch nog bij, waarbij de kleine veertjes nog lang niet geruid zijn. Hier geen explosieve rui... Meer gaandeweg en per saldo dus ook gezonder voor de duif zelf.

21 sept. Zit Marien weer in Mookhoek... Reedijk diervoeders. Mocht je nog willen, neem dan contact op. Verbazingwekkend hoeveel toppers bij hem komen en zijn producten, m.n. De mineralen ook geven aan hun duiven.

10 dec. Komt Ko van Dommelen bij ons in de club.
Zet 't alvast in de agenda. Details volgen.


dinsdag, september 06, 2016

Rui en tips

Wat een gedoe de rui!
Het is een ware aanslag op die dierenlijfjes. Soms wel meer dan een kwart, zo niet de helft van de veren lossen, dat vraagt om maatregelen!

Rust voor het duivenlijf!

Goede zak voer met alles erin.
Volop grit en mineralen.

Lijnzaadolie over het voer, mineralen van Marien. Enkele keren per week, ik kijk niet zo nauw. 2x per week zal ik ze sedochol geven. Dat is al een oud product met goede recenties, zeker in de rui. 

Ik zie het als steuntjes in de rug, meer niet. Gezonde duiven ruien gewoon!
Altijd opletten geblazen voor natte neuzen, bloedwratten en verdenkingen van paratyphus. Door de aanslag van de rui op die lijfjes loopt de weerstand terug en voor je het weet slaan virussen en bacterien hun slag...

Dus, goed blijven opletten en volop bouwstoffen meegeven... dan is het 3 weken lang tandenbijten en veren ruimen maar dannis het ergste leed geleden en de uniformen zijn weer als nieuw!

Kuren tegen paratyphus?
Men doet het. Vroeger na de rui, hu al eerder.
Volgens mij deels om bij de terugval in weerstand te helpen voorkomen dat ze paratyphus krijgen. Men zegt zonder problemen... ik doe het niet maar snap het wel. Ik wil zelf na de rui enten tegen paratyphus en dan de winter de winter laten zijn. 

maandag, september 05, 2016

Off season

Had ik er toch nog even 4 mee, afgelopen zaterdag. Het werd niks!
Alle 4 flink te laat en dat kostte 2 van de 4 gelijk een verblijfplaats.
1 ervan daalde op een nabijgelegen plat dak. Exit. Dat leer ik ‘m niet meer af en dat werkt verkeerd voor de anderen.
2 anderen zijn simpelweg de mooisten in de hand en qua afstamming ook de beteren.

Vanavond gaan er een x-aantal naar een roofvogel-boer. Handig adres om de ongewenste individuen te lozen.Ik heb er geen moeite mee om ze zelf te doen hemelen maar zo is het beter.

Ik kweek nog 3 laatjes zelf op. 2 uit mijn ZLU doffer met 2:2 gekoppeld op dochter van de 404 (Nestzus 403 van Jos).
Verder dus nog 6 laatjes aangeschaft van een aankomend kampioen op de lange afstanden met met goede stayers op de kooi van de kampioen uit Made.

Ik concludeer dat ik aankomend seizoen niet zal kweken uit de vliegeniers, althans bijna niet. Mijn hok met jongen zal enkele vermeerderaars tellen en laatjes en dan kunnen er zoveel jongen niet meer bij. Die kweek ik er dan afdoende uit de vermeerderaars en de enkele die ik nog op afspraak bijhaal. Zodoende komt het hok vol genoeg en kan ik focussen op de oude duiven terwijl de laatjes en de jongen een opleerprogramma krijgen.

Ik schafte me nog sedochol aan. Ik deel dat overigens want ik zou niet weten hoe ik dat op moest maken. Is toch wel erg goed gepresenteerd spul. Al erg lang gebruikt, vooral in Belgie. Is een product dat de lever ondersteunt en veel bouwstoffen bevat van waaruit ook pluimen worden gemaakt. 2 dagen per week is genoeg lees ik overal. Ik ga dan de komende weken dat spul geven en verder een geweldige zak Superrui van Matador.
Vooral de jongen lossen kussens met veren tegelijk dezer dagen. Gezond als een vis als je het mij vraagt. Voor komend seizoen zijn de plannen al in de maak, ik kijk er alweer naar uit!

Binnenkort een bonnenverkoop van onze club op Toppigeons!
We vierden en vieren ons 80 jarig bestaan. Her en der zeer interessante bonnen gekregen van kampioenen.
We hopen dat dit in de smaak valt. Nog niet eerder deed onze club dat… wellicht ook maar eenmalig hoor.
Hou het in de gaten!!