Ik hoop weer op vuurwerk komend seizoen, u vast ook! Duiven die naar huis knallen, het liefst meer tegelijk of achter elkaar. Vergewis jezelf ervan of het ook kan met uw duiven, is het echt te verwachten… alles aan gedaan, tekenen van afgelopen seizoen enz. Stel reële doelen en bedenk dat niet alle vuurwerk even hevig hoeft te zijn om wel mooi te kunnen zijn.
De komende dagen hou ik echter ze binnen voor de knallen. Veel knallen in de omgeving en dat maakt ze te nerveus. Gisteren “knalden” de doffers nog heerlijk door de lucht, hard ook. Prachtig om te zien.
De komende dagen hou ik echter ze binnen voor de knallen. Veel knallen in de omgeving en dat maakt ze te nerveus. Gisteren “knalden” de doffers nog heerlijk door de lucht, hard ook. Prachtig om te zien.
Vlakbij woont nog een melker die geen lid meer is maar nog wel een tiental duiven heeft.
Nu en dan vliegen die dieren uit, zo ook gisteren.
Ongeveer tegelijk met die van mij.
Wat zie je dan…
Die duiven gaan keihard maar zeer kleine rondjes en maar enkele minuten.
Niks gewend, niks gewoon en vliegen dus ook niet zoals we dat graag zien.
Er zit dus een belangrijke mate van gewenning in het trainen.
Die duiven pikken ook niet aan bij de mijne, dat kunnen ze maar enkele honderden meters volhouden en dat zien die duiven onder elkaar snel genoeg.
Bij de lossing is dat ook een beetje zo, althans zo stel ik me dat voor.
Ze pikken aan bij de kladjes waarvan ze het tempo aankunnen.
De duiven die hard trainen (hoge snelheid maken) lossen al na enkele km’s de tragere dieren en dan is het een kwestie van tempo volhouden en oriënteren. Ik ben ervan overtuigd dat duiven NIET allemaal even snel gaan of kunnen. AS schrijft dat wel maar dat vind ik larie. Geen mens of dier is even snel, vele factoren die dat beïnvloeden.
Er zijn er wel voldoende die lang genoeg het hoogste tempo kunnen aanhouden.
Er zijn er wel voldoende die lang genoeg het hoogste tempo kunnen aanhouden.
Het verschil wordt dan gemaakt door degenen die dan zolang mogelijk in het snelle peloton zitten en geen afslag moeten nemen naar eigen hok en dan nog een eindje op eigen kracht, dus zonder het kielzog van anderen, zonder anderen die helpen opjutten etc. Diegenen die een afslag moeten nemen zakken al snel terug in snelheid en dat kost kostbare m/m.
Dit idee klopt dus met wat Van Zon schrijft en wat W de B ook vertelt.
Veranderen van kampioenschapstelsels en –berekeningen gaat hier niet bij helpen.
Doe je dat, dan hou je eigenlijk jezelf voor de gek. Het principe zal namelijk gewoon zo blijven als hierboven beschreven! De puntenverdeling verander je misschien maar dat is alles.
Die puntenverdeling is toch al zo krom als een hoepel in duivenland maar wordt er niet rechter op hoor!
De puntentelling (-kampioenschapstelsel) aanpassen is trouwens ook een oude truuc in duivenland…
Logisch dat hier weer over gesproken wordt maar innovatief is het niet.
Velen proberen na te apen. If you can’t beat them, join them, zeg maar.
Ook gaan lappen, ook trek creëren maar de zure conclusie is meestal dat ze het niet kunnen evenaren!
Soms onvoldoende goeie duiven maar ook andere ligging en minder duiven van de direct omringende melkers die de massa helpen maken (zo lang mogelijk een groot peloton dezelfde richting op).
En vergis je niet welke tomeloze inzet nodig is voor zoiets! De dominerende hokken hebben relatief veel goede duiven, zeer goed gesoigneerd en die kunnen dus ‘en masse’ lang een peloton vormen. Creëer maar eens een peloton dat tegenwicht biedt… dat gaat niet zomaar!
Velen proberen de dagfond. Daar is het immers zo dat de km’s het peloton al meer uitdunnen gedurende de wedstrijd en afstandgeschikheid een grotere rol gaat spelen.
Korte dagfond welke door weersomstandigheden amper echte dagfond is blijft gewoon gedomineerd door dezelfde grote hokken maar de verdeling lijkt nog (!) eerlijker.
Ik denk dat het niet lang duurt of daar krijg je dezelfde situatie. Steeds meer afstandgeschikte duiven worden aangeschaft door die bekende hokken. Specialisatie op ZLU vluchten is volop aan de gang… erg boeiend hoe dat gaat uitpakken.
De grootste groep berust in de situatie.
Vaak lokale boys, vaak niet de hoogvliegers maar wel de mensen die veel werk verzetten en voor de sociale samenhang zorgen.Het voelt allemaal oneerlijk. Ik weet ook niet 1-2-3 een oplossing.
Zoals al aangegeven zie ik ’t niet in veranderen van het punten tellen, dat acht ik echt een pleister op de wonde.
Een meer Belgische situatie is denk ik wel interessant.
Korter spel op locaal of (klein) regionaal spel.
Nationaal of groter regionaal spel op zeg maar de “Nationals” zoals flinke Midfond en echte dagfond (minimaal 550 km voor de kortste afstand in een regio tot 850 voor de langste afstand in een regio). Ook allemaal niet zaligmakend maar denk ik voor velen een stuk prettiger.
Je doet mee op wat je zelf wil. Minder “moeten” en meer vrijheid en gewoon accepteren dat er een tweedeling is ontstaan. Niet afhouden om positieve veranderingen door te voeren die het eerlijker maken, tuurlijk.
Daarnaast niet zeuren over de prijs. Wel op sturen, dat wel maar niet op zeuren. Duurder wordt het, wat niet?
’t Zijn zomaar mijn overpeinzingen…