SELECTEREN

Elk jaar wordt er geschreven over selecteren.
Dit jaar las ik er nog niet over. De komende weken zullen er wel weer artikeltjes over verschijen.

Ik denk dat ik het niet goed doe.
Als ik de prijzen soms lees van winnende duiven, dan zouden die er bij mij al niet meer hebben gezeten.
Zeker bij Belgische duiven verbaas ik me er wel eens over dat sommige prestaties worden gepubliceerd terwijl ik dat het publiceren echt niet waard vind. Soms zelfs vind ik dat het afbreuk doet aan zo’n duif – laat het dan weg. In Belgie is het spel anders en ook de aantallen duiven in concours, dat weet ik wel maar toch. Ook dat provinciaal en zonaal gedoe daar, dat is puur voor de commercie als je het mij vraagt wat zou je dat toepassen bij ons, dan zou het er behoorlijk anders uitzien. Samenspelen zijn in NL vaak groter (meer duiven) dan een provincie in Belgie. Niet te vergelijken. Nou ja, ieder z’n meug en ieder is fier als je eerste zit. Dat begint al wanneer je eerder zit dan de buurman, toch?!

Selecteren is geen theorie, althans niet bij mij.
Ik vind het niet zo makkelijk. Jaarlingen die enkele keren vroeg waren maar evenzo makkelijk hun prijs misten. Wat doe je daar mee?
Een duif uit ’10 die amper mistte maar de power voor pure kop lijken te gaan missen?
Ik heb er maar 1 bij die de minste is. Het is een prachtige doffer. Dr Marien zag ’t wel zitten met ‘m terwijl ik dat tegensprak afgelopen winter. Mijn ervaringen, mijn beeld van het dier op het hok zijn daar bepalend voor. Marien zag ‘m enkele seconden in de hand…

11 oude doorhouden terwijl ik 12-14 weduwnaars kan hebben en dus die 11 kan aanvullen met 1-3 jaarlingen is ook geen optie. Ik vind dat er meer jaarlingen in een equipe moeten zitten dan oude duiven. Die luxe heb ik echter niet; te weinig jonge doffers die naar mijn idee potentieel zijn.
Nou ja, nog voldoende tijd om m’n gedachten te vormen en wie weet veranderd er nog van alles voor einde seizoen.

Vanavond doffers mee op Sens; ik twijfel nog.
Ze vliegen en eten goed maar niet allemaal gaan ze mee.
D’n Jef moet maar eens thuis zitten, die verzaakte recent te vaak.
De ’86 laat ik ook thuis, die kan veel meer en laat het dit jaar niet zien, althans geen kop (vorig jaar o.a. 2x 1^e).

De duivinnen laat ik thuis – althans die gaan een lapje krijgen uit Tholen (35 km
).Ze knappen op, vliegen weer beter en worden weer wat lustiger.
Mogelijk zat er toch wat Geel onder dat nu weg is. Komende week weer Vitesse voor ze en potentieel Morlincourt voor de hele equipe die week erna.
Routine zou ze goed doen; dat inlassen is toch niet zo’n geslaagde actie maar vliegen zullen ze moeten… Nog geen enkele valt perse door de mand alhoewel het al wel 3 rare vluchtjes waren, niet alleen voor jongen maar dus ook voor in te lassen oude duivinnen!

Gisteren nog een opvangkaart. Eentje zit in Raamdonksveer in een centraal hok. Prima, die ga ik halen. Jammer dat de liefhebber niet zelf de moeite nam de duif op te geven. Er zitten notabene telefoon knijpringen aan. Een belletje is teveel kennelijk – jammer. Evenzo niet teveel mopperen want deze wordt in elk geval opgegeven via deze route. Nu ben ik 3!! Weken verder (kwijt op de 1^e Duffel) en moet ik maar weer zien wat ik aantref. ’t Is een doffer uit de 86, die ga ik een 2^e kans gunnen, ‘k ben dankbaar genoeg dat zo’n verloren zoon gemeld wordt!