Wat is het toch koud!!
Ook vanmorgen weer vorst op diverse auto’s.
M’n duiven zijn gezond voor zover ik het kan zien en bepalen.
Toch zijn ze zeker niet top. Forme zie ik nog niet… hooguit frivole vrijgezellen als de weduwnaars uit zijn maar d’r zit nog geen snedigheid op wanneer ze vliegen, niks nog.
Ik geloof dat vele hokken niet optimaal zijn, al helemaal niet bij dit koude weer.
Zon op mijn hok doet wonderen. Het warmt dan snel op wat de verluchting optimaliseert. Ik moet dan wel oppassen dat het niet te droog wordt maar daar kan ik wat aan doen.
Verder sta ik 1-0 achter bij degenen die thuis zijn en hun hok gedurende de dag kunnen aanpassen aan de veranderende (weers)omstandigheden. Of op achterstand bij hokken die eenvoudigweg beter zijn (zolderhokken, of andere).
Het is niet anders. Ik probeer gemiddeld genomen het hok zo te hebben dat de duiven er zich goed voelen. Daarbij vooral ook duiven die niet van het minste of geringste van slag zijn.
“Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan… en dan kun je er nog veel plezier van beleven.” Dit zei Willem de Bruijn me ooit eens en ik vind het een prachtige uitgangsgedachte om de duivensport te beleven.
Maar laat die zon nu toch maar eens komen!