Te klein hok

In deze tijd is mijn hok gewoon te klein. Er zijn absoluut te weinig zitplaatsen overdag en snachts als er gebroed wordt en de ander een plekje moet hebben. Ik heb geleerd dat het de duiven toleranter maakt als ze vaker een ander moeten dulden in hun broedbak, simpelweg omdat er anders geen plek is. Dat tolerante is niet gewenst als het gaat om territoriumdrift. Anyway, ik kan welhaast niks anders. Vorig seizoen liet ik ze toe op een ander deel maar moest dan ook weer het halletje afschermen. Gedoe.

Mijn drive om dat allemaal te organiseren is te klein... is dat een verschil tussen kampioen en een prutser zoals ik? Ik denk wel dat dit soort issues door een kampioen beter getackled wordt.

Tip: regel voldoende zitplaatsjes als je duiven zitten te broeden en nog op kleine jongen zitten!

ZLU is toch met inkorven op maandag gebleven. Barcelona traditioneel op zondag. Dat laatste vind ik ook raar want de reis kan heus ook vanaf maandag, zelfs incluis de controles en grensovergang etc. Maar ja, Barcelona is voor mijn team toch nog geen optie. Ari kan het maar waag ik er niet aan. De anderen zijn niet capabel.

Een favo koppel dit jaar is ook wel Jozef x 't Zusje.
Jozef komt uit Oded x een duivin van Jos Joosen uit diens provinciale winnaar jong van een zogenaamde national. Gueret meen ik. Toen zat Jos Joosen 1e provinciaal met een prachtduivin en Thoolse Johan bekwam daar een jong van. Dat jong heeft in 2014 1 koppel eitjes gemaakt samen met Oded, en daar is Jozef uit gekomen. Meermaals de mooiste op een tentoonstelling maar hij kwam ooit eens terug en kon toen z’n broedvak niet meer in. Als je goed voelt moet hij een breuk oid hebben opgelopen van zijn vleugel. Hoewel hij nu wel vliegt is de kracht eraf. Komt te laat maar is wel altijd fris. Een mooie die niks weegt. Lijkt optisch niet op Oded maar heeft de Joosen genen vooral geerft qua uiterlijk. Nu op Joosen duivin ‘ t Zusje... hoop doet leven.

Het zusje laat ik overigens niet direct opnieuw een legsel produceren. Ik ben zuinig op haar. Ik heb er al zoveel leuke uit getrokken dat ik haar graag nog even behoud. Niet maar leegtrekken omdat ik nu eenmaal zo nodig veel jongen wil van haar. Dat heb ik al meermaals wel gedaan maar nu dus niet.

WD40 en Bart en Bert

Ha ha, leuk om te lezen dat ook Peter van Embregts Theunis WD40 gebruikt voor het ringen van jongen waarbij de pootje eigenlijk al te dik zijn.

Hij doet dat al langer schrijft hij. Ik ook al. Leuk dat je soms dus dezelfde dingen kan ontdekken zonder dat je elkaar over zoiets gesproken hebt.

Het is handig spul en super glijmiddel voor zulke klusjes. Zorg dat je zelf grip genoeg houdt door de buitenkant van de ring wd40-vrij te houden!

 

De leg gaat goed. Nagenoeg allemaal op eitjes in 2 weken tijd. 1 jaarlingetje zou er zo maar eens eentje kunnen zijn waarbij het leggen nooit gaat gebeuren. We kijken het aan. Overigens net het koppel jaarlingen waar ik het meest geloof in heb. Dan nog 1 koppel dat an sich een week later bijeen zat dus ach, zo ver zo goed. Ari x Maria nog 1x een legsel extra en dan over een weekje eens wat eitjes schouwen.

 

 

Afgelopen zaterdag was ik met Bart bij Bert.

Van Olmen versus Saarloos, zou je kunnen zeggen. Beiden mannen naar mijn hart en wat bleek van hetzelfde bouwjaar!

Waar Bert een vaste waarde is sinds begin 90-er jaren op de marathons en de laatste jaren zeker op de ZLU, is Bart dat eigenlijk ook maar dan in het Antwerpse.

Bart pakte het over van vader Jos maar deed eigenlijk altijd al mee met pa. Na diens overlijden pakte Bart helemaal over en niet onverdienstelijk! Hoewel de kampioenschappen iets anders zijn samengesteld in die regio is het slechts het niet insturen van de papieren dat Bart niet net als zijn vader kampioen werd op de grote fond in Antwerpen. Hij moest die plaats laten aan Jos Joosen in 2016 omdat het opgeven van je prestaties nog een must was. Bart kende dat niet want senior deed dat altijd. Helaas geen genade. Evenzo een topper met gevoel voor duivensport op de vingertoppen!

 

We waren onder de indruk van Bert’s nieuwe gemetselde hok en meer nog van diens duiven. Natuurlijk The Blue Dusk, die is erg populair momenteel. Maar man man, wat zit er meer goed spul!

Ik was – zoals altijd – weer onder de indruk en deze keer staat d’n Arie alsmaar op mijn netvlies. Wat een persoonlijkheid deze doffer. Ze ogen flink maar in de hand zijn het geen grote duiven. Licht van gewicht, efficiënte vliegmachines!

Ook de moeder van mijn Ari (let op de spelling) kreeg ik nog in handen, ook een heerlijk ding. Op de oude Witpen Barcelona zit ook een beauty duivinnetje. Een heerlijk koppel als je het me vraagt!

Rustige dieren, superzacht, 1 familie maar nog volop divers.

 

Lekker “gemolken”: van alles gedeeld over onze hobby. Bart gaf nog aan – en dat bleef me bij – dat de besten logisch eigenlijk uit de jongere dieren komen, ook omdat die nu eenmaals weer een verbeterd genenpotentieel hebben (mijn woorden). Die zijn al een soort verbeterde versie van de voorouders, in elk geval qua stamboom/ genenpakket. Dus dat daar dan weer de betere uitrollen, is logisch eigenlijk. Oude rakkers op jong spul zetten klopt dan eigenlijk ook weer prima bij dit idee. Bedankt mannen, volgende keer niet vergeten een gezamenlijk fotootje te maken.

Mooie dingen

Het begin van nieuw leven vind ik prachtig. Dat er nu eitjes worden gelegd is toch gewoon geweldig? Je zet duiven bij elkaar, hoopt erop dat ze elkaar leuk vinden en 10 - 12 dagen later liggen er eitjes en gaan ze broeden. Prachtig dat het relatief goed planbaar is!

Ben weer benieuwd naar de nieuwelingen en hoop op cracks.
De huidige lichting vliegers belooft weer vanalles... of verzin ik dat nu zelf?
Favoriete koppel is dit jaar een zoon uit Ari x Maria gekoppeld aan een duivinnetje van Jos Joosen. Eigenlijk dè mix van mijn hok: Saarloos gemengd met een andere origine en of weer terug naar 1 van die. Saarloos, Joosen en Van Olmen heb ik immers zitten.

Komend seizoen zijn er 5 zonen van Ari aan de bak... verschillende jaargangen, verschillende moeders. Leuk om te gaan zien wat ze me waard zijn!

Eierleg

De leg van eitjes is ook hier weer begonnen. Wat een mirakel toch dat er met enkele dagen van die mooie witte bolletjes worden gevormd en gelegd. Even pushen en voila. Dag later even niet en de dag daarna nog 1. Mooi gemaakt!!

Het is ook wel weer een zooi. Het hok zit voller dan goed is en dat merk ik te goed aan de dieren. Nu kunnen ze veel hebben maar toch.

Goed voer, mineralen plenty en grit niet te vergeten. Dat is het eigenlijk. Ze blijven glimmen, goed koppelen en dan is het zo goed als exact planbaar wanneer de eitjes komen. Alleen Rode Maria laat ik een 2e keer leggen doordat ik na de eerste leg gelijk de eitjes wegneem. Ze beginnen dan vaak al snel gewoon van voor af aan. Dus geen enkele dag laten broeden omdat er dan toch een cyclus wordt gestart en dat is niet wat je wil, dus gelijk wegnemen en opnieuw laten beginnen.

Welke wel en welke niet?

Hier is het “probleem” dat ik er voor ik het weet teveel heb...
Graag hou ik ze vooral door uit de besten maar ja, welke zijn dat als je nog niet heel erg goed weet (aan het begin van jaar 3 op de marathons) welke dat zijn??

Als ik alle vliegers eigen jongen laat grootbrengen, heb ik er gewoon teveel. Kan ik ze niet kwijt en wordt het niks. Ik wil dus selectief zijn maar ja, hoe doe ik dat?

Mijn idee is dat Ari en Maria bruikbare duiven geven. Dus daar hou ik er van door. Liefst 2 legsels. Verder de keuze om uit Zusje en Limoges door te houden. De laatste legt hier 1x en gaat dan naar Wim voor samenkweek. Dus later komt daar nog een keer een koppel van terug. Zusje ook een jong of 6 dit seizoen. Als je dan ff telt heb ik er van deze 3 al 12 of 14 gedurende het seizoen.

Als ik mijn jonge duivenhokje niet te veel wil belasten kunnen we nog een zelfde aantal bij maar dat is het dan ook wel. Ik ga voor een mix van onderbuikgevoel (welke vind ik mooie koppels?) en beetje strategie. Dat laatste is dan kiezen voor een mix van genen. Op zo’n klein hok als het mijne zijn ze voor je het weet allemaal familie en dat moeten we niet hebben. Dus daar waar ik nieuwe inbreng heb gemixed met anderen, brengen die nieuwe genen voor een verder mix in de toekomst. Dus daar zoek ik dan een beetje naar.

Hierbovenop kweek ik er eigenlijk sowieso wel teveel. Daardoor kan ik het mes heel makkelijk hanteren. Staan ze me niet aan, verdwijnen ze gewoon daar handmatige selectie. Zo houd ik duiven over die mij aanstaan in elk geval. dat is erg belangrijk.

Hup aan de slag weer

Voorspoed

Een mens heeft voorspoed nodig, nietwaar?  Een duivenliefhebber heeft het ook nodig, hoewel sommigen me verbazen dat ze met zo weinig genoegen nemen.
Hier gaat het na het koppelen vorige zaterdag, voorspoedig met de gekoppelde duiven. Ze vinden elkaar inmiddels allmaal erg leuk en er wordt gekroeld en gedreven. Nesten gebouwd en plekjes verdedigd. Zo veel als mogelijk uitvliegen om treden te bespoedigen zonder dat dat wordt verstoord. Vullen maar die eitjes!

Natuurlijk straks weer teveel. Ik laat de jaarlingen zoveel mogelijk kweken en de ouderen worden ontzien. Van een enkele koppel een 2e legsel en dat is het dan eigenlijk wel.

Fanatisme is key, ook in het oosten

Goede berichten van anderen. Zo krijg ik wel eens een berichtje van fanatieke duivenvrienden over hoe de kweek verloopt. Geweldig aanstekelijk, zulk fanatisme en volgens mij ook perse de sleutel tot succes: fanatisme.

Sinds een tijdje heb ik ook een Instagram account. Opvallend hoeveel oosterse duivenmelkers daarop een account hebben. Ik kan niet altijd even goed achterhalen uit welke landen ze komen maar veel woestijn op de foto’s en filmpjes, zoveel is duidelijk. Ik lees er enkele uit Iran en ook Saoudische accounts. Opvallend is dat er veel tussen zitten die er op de een of andere manier ook sierduiven tussen houden: rollers en veel diverse kleurtjes. In toenemende mate zie ik ook lui met Aardens waar ze trots op zijn maar ook de toch matige installaties waar ze gebruik van maken. Je zou kunnen zeggen dat ze op een punt zijn waar we ooit waren: een beetje een arbeiderssport. Toch ook lui met geld ertussen of course en dat zie je al snel aan hun spullen, installatie enz. Dus de spreiding amateur met weinig middelen en de mensen met meer middelen is goed zichtbaar.

Dat het qua duivensport opkomende landen zijn is me helder. Leuk om dat te zien. Ook hun

Hier gaat het redelijk voorspoedig. Op de 2 koppels die ik gisteren al beschreef na, doen ze het allen gewoon goed. Omdat ik niet makkelijk in de gelegenheid ben om ze goed te managen zijn er nog relatief veel vakken dicht. Het heeft er vooral mee van doen dat de nieuwelingen nog niet genoeg hun vak verdedigen en dus tegengas geven als een ouder heerschap even komt kijken in dat broedvak.

Ik sta er dan niet altijd bij en dat is wel nodig… maar omdat ik op belangrijke momenten de duivenfluisteraar niet kan uithangen, moet het maar met restricties: vakken dicht van met name de oudere garde die het broedvak toch al wel kennen. De nieuwelingen moeten in deze dagen dus hun nieuwe plek goed eigen maken, zodat ze dat ook gaan verdedigen.

In deze tijd heb ik een grondige hekel aan van die oppertunisten. Doffers meestal, die graag een ander vak bezoeken. Dat veranderd zodra ze fanatiek kaan drijven maar de eerste dagen is dat er nog niet genoeg bij. Nou ja, komt zoals elk jaar ook nu weer goed maar blijft een wat kritische tijd. Beter nu bonje dan straks met eitjes, dat wel. Maar iets wat nu misgaat, gaat later in het seizoen weer mis, en dus moeten we dat nu zoveel mogelijk in goede banen proberen te leiden.

Stand van zaken nakoppelen afgelopen zaterdag

Na afgelopen zaterdag te hebben gekoppeld kijk ik tevreden terug. Hoewel? Ik heb 2 koppels die elkaar echt niet leuk vinden. Voorheen zette ik die dan apart in een hok en dan vonden ze elkaar wel. Nu dus geen enkele trek in elkaar. 1 Oude doffer, wat altijd al een lastig heerschap was en op de een of andere manier weinig vrouwenvlees heeft. De anderen zijn jaarlingen die als jong nog geen sex hadden zeg maar.

Alle anderen koppelen naar behoren. Nu nog vakken leren kennen en behouden.
Komt allemaal vast wel goed, maar kan nog even duren...

gekoppeld

Het werd uiteindelijk zaterdagmiddag toen ik voldoende tijd had om aan de duiven te besteden. Het koppelde vlot hoewel ik wel eens meer vuur heb gezien. Het grote aantal jaarlingen werkt toch anders dan oudere duiven. De laatste categorie kent de klappen van de zweep als het ware al lang en koppelt vaak vlotter dan jonge duiven. Ze worden ook maar even in een vak gezet en moeten als het ware direct maar doen wat de baas wil.
In elk geval nog 2-3 koppels die vlotter hadden kunnen starten. Ze vinden elkaar leuk maar de verliefdheid moet nog groeien, zeker?!

1 duivin had rap pech en werd door de nieuwbakken echtgenoot direct in het oog gepikt. Een ander presteerde het om met een teentje ergens achter te haken en dat gaf nogal wat bloed. Dat leek een stuk erger dan het was gelukkig maar bij het eerste zien van dat bloed schrok ik wel.

Vandaag nog de meeste vast. Stelregel is altijd de duiven die het toch wel weten vasthouden en de anderen juist los om het vak / plek in het hok te leren.
Het zou allemaal beter zijn als je duiven zelf laat kiezen maar dat vraagt een ruimere accommodatie en meer geduld plus ook de oude duiven dan tijdelijk even kunnen parkeren. Maar ja, nu dus maar sturen en hopen dat ze meewerken. Zo ver geen problemen hooguit de wens dat het vlotter zou gaan bij een enkeling.

Koppelen

Vanavond voorbereidingen treffen en morgen koppelen.
Komende dagen veel zonlicht, dat gaat helpen. Enkele bekende koppelingen, andere nieuw. Beetje door de melker georganiseerd maar daar ben ik makkelijk in. Mijn ervaring is dat het echt erg belangrijk is dat een duivin gek is op de doffer. De doffers zijn daar gevoelig voor.

1 doffer hoeft in mijn hok maar eventjes zonder duivin te zitten en in een floep en een scheet zit een andere in diens vak, ook al zat die laatste ogenschijnlijk prima gekoppeld. Die ene doffer heeft dus kennelijk een enorme aantrekkingskracht. Het gekke is dat de doffer waarmee de duivin gekoppeld zat eigenlijk maar weinig doet om dit te voorkomen. Kijk, is het nieuw en staat de doffer op drijven / stouwen, dan zal die doffer zijn nieuwbakken duivin wel volgen. Eenmaal dat ze reeds gekoppeld zitten en de kweek gaande is, is dat felle bewaken van de duivin er wel af. Gevolg, zo'n enorm aantrekkelijke bink lokt alle dames naar zich toe. Raar maar waar.

Ik geloof er tegelijkertijd wel in dat de 'oude" doffer van zo'n duivin wel degelijk aanvoelt dat hij niet die bink is, die zijn duivin zoekt. Gevolg: toch mindere motivatie!
Andersom werkt dat natuurlijk ook, die dames zijn ook niet gek.

Zell

Jaren geleden gaf ik dat wel eens: Zell Oxygen. Het is een vloeibaar goedje, een soort gistdrankje. Makkelijk te doseren over het voer. Duiven nemen het makkelijk op en er is merkbaar resultaat! Duiven gaan bijvoorbeeld donzen.
Redelijk prijzig vond ik het en stapte over op bakkersgist, wat veel goedkoper is. Wat het met een duivenlijfje doet zal vergelijkbaar zijn denk ik. Dat het een bijproduct is waar je weer een boom over kan opzetten en de meningen over verdeeld zijn zal allemaal wel. Ik heb het aangeschaft in aanloop naar de kweek en met het voornemen het dit seizoen weer te herintroduceren.

Herbots verkoopt het onder eigen naam. Op de beurzen is het makkelijk te verkrijgen maar tegenwoordig ook online her en der. Alles met mate maar uit ervaringen uit het verleden kan ik eigenlijk wel zeggen dat ik er wel content over was altijd.

Zoals ik al schreef, de lichten zijn aan in de vroege morgen. Voordeel is dat je de dagen wel langer maakt maar niet dat je aan het einde van de dag als het donker is, de boel pardoes in het donker zet. Smorgens de dag verlengen is eigenlijk heel handig wat dat betreft.

Zoals het er nu naar uitziet koppel ik vrijdagavond en vallen dan de definitieve keuzes voor de blijvers en degenen die de selectie dus niet doorkwamen. Een uitgezonderd kweekkoppel, eigenlijk meer een vermenigvuldigersduo. De hoofdvogels weet ik wel een partner te geven, de overigen vind ik minder relevant. A, omdat ik het toch niet weet, B omdat het altijd weer een verrassing is waar de echte goeie uit zullen gaan komen. En echte goeie? Ik hoop erop, net als u maar er zijn er ooh zo weinig, niet?!

WD 40

U kent het vast wel, de siliconenspray die voor veel doeleinden nuttig is. Ik gebruik het enkele keren per jaar voor het ringen. Op het pootje en binnenin de ring spuit ik het dan en het gaat dan erg gemakkelijk over de knokkel heen. Afwasmiddel en vaseline en vele andere glijmiddelen zullen ook wel gaan. Ik gebruikte eens uit nood WD40 en dat bevalt goed. Keukenrol oid gebruiken voor eigen houvast of grip en het is dan eigenlijk erg eenvoudig om het ringetje over een in eerste instantie te dikke poot te krijgen.
Ieder zo z'n tips.

Deze moet met het aandoen van een duivenring ook handig zijn:

https://www.medischcontact.nl/nieuws/videos/video/dokterstrucje-ring-van-een-vinger-verwijderen.htm

Koppelkriebels

De kriebels nemen weer toe. Kriebels om de zaak weer samen te zetten en uit te zien naar nieuwe kampioentjes. Ik zal er een aantal extra zetten die dienen als voedster of als "kweker" voor de time-being. Limoges gaat voordat ze op samenkweek in Kamperland gaat, nog op een zoon van Zusje. Op een neef zeg maar. Dat is een halve Saarloos en heeft als moeder dus Zusje. Een mooie doffer die ooit eens zijn vleugel brak. Sportieve waarde verloren maar ik wil gezien zijn voorkomen een koppel met z'n tante trekken. Beetje voor behoud van deze soort en toch omdat ik wat in 'm zie.

Zusje gaat op een andere brekevleugel (Oded x Joosen). Ari blijft op Rode Maria. Uit dat koppel zijn in 2017 zulke fijne dieren gekomen. Dieren waarmee ik meen verder te komen dan met de doorsnee. Tijd zal het leren.

Ik heb nog een mooie Joosen jaarling. Een duif waarvan Marien ook zei "die zie ik graag". Deze mag op 1 van de jaarling doffers uit Ari x Maria. Verder weinig voorkeuren eigenlijk. De eerste vanuit Agen in 2017 (zoon 403 Van Olmen x Zusje) mag op een krachtpatser. Mijn eerste oude uit Agen kan haar broedvak houden maar met een andere doffer.
Je snapt al, zo zoek ik beetje bij beetje en met motief na motief de partners bij elkaar. De restant koppel ik dan dus niet maar krijgen nog een laatste kritische keuring waarna de meeste zullen verdwijnen. Het zijn dan veelal de duiven die de voorkeur niet genieten en de kans dat je dan nog een goeie wegdoet... bijna nul. Kortom: schoon schip daarna en blik vooruit.

Ik heb de lichten aan tussen 06:00 en 09:00 en volop voer... Vrijdagavond moet dat voldoende lust geven voor een goede koppeling.

Duivinnen gingen weer meer dan 2 uur

Van half drie tot tegen vijven gingen de duivinnen als een malle.

Geholpen door duiven uit de buurt was het team een soort collectief dat de gang er gezamenlijk in bleef houden. Het leek op een soort stayeren maar dan bij huis. Wat dat nu en dan is bij de ploeg, weet ik niet maar het is toch wel typisch.

Ik moest daadwerkelijk buiten gaan staan en daardoor werden de rondjes kleiner en zag je dat ze graag wilden zakken. Echter de groep trekt dan nog zo en het tempo ligt dan nog zo hoog, dat er niet 1 uit valt op de dakpannen. Een apart fenomeen. Een doffer die ik op de pannen liet trok de ploeg naar beneden en ze zitten dan binnen een halve minuut binnen. Bunkeren, slokje water en hun nachtplekje innemen.

 

In deze tijd is het geenszins nodig maar het doet zich nu eenmaal voor. Dit wil je graag in het seizoen kunnen aanwakkeren.

Samenspel TT

Vandaag hielden we de tentoonstelling van HOEKSE WAARD E.O. bij ons in de club. Gisteren bij het inzetten al gezellig druk en zo ook vandaag. Gezelligheid is toch wellicht het beste bijproduct van de duivensport.
Zelf was ik na een weekje griep maar flauwtjes aanwezig. Beetje meer tam dan anders zeg maar.
De duiven uit Mookhoek waren de mooisten, met afstand. Andries Valk had de mooiste oude duiven. Klaas Pijl de mooiste jonge doffer en maatje JanPiet de mooiste jonge duivin. Oud-Beijerland was 2e overall.

Keurmeester Wout de Vries deed het top. Uitleg erbij... fijne vent!

Beetje toewerken naar het koppelen deze week, hoewel ik zelf ook nog moet toewerken naar een betere gezondheid.

Komende dagen beloven koud te worden maar erg droog. Dat is erg welkom. De duiven hebben baat bij droogte en veel zonlicht om kweekklaar te geraken... hopelijk komt dat goed de komende dagen.