Misschien wel 1 van de meest besproken onderwerpen in onze sport.
De mand of de hand?
Beiden zijn niet 100% fair als je het mij vraagt en geen van elk kan op zichzelf het beste brengen. Persoonlijk ben ik voor een goede keuring in de hand om de fouten eruit te halen. Denk dan vnml aan fysieke gebreken en een deel eigen voorkeur.
Vodden in de hand hoeft niemand en brengt ook niemand verder.
Beauties in de hand in de zin van voldoen aan de standaard, zijn ook niet de beste keus.
De kampioensduiven zijn nooit vodden en zelden schoonheidskampioenen.
Kampioensduiven zijn wat mij betreft trouwens niet de eendagsvliegen of duiven die wel eens uit hun slof kunnen schieten en dan weer weken absent zijn!
Bij ons in de club hebben we op de tentoonstelling ook altijd de kampioensduiven per onderdeel tentoongesteld. Het hoeft meestal weinig inbeeldingsvermogen om bij bijv. de Generaalkampioen te bedenken waarom die duif dat is geworden...
Heb je ze in de hand, de kampioenen, dan voel je vaak toch waarom je een crack in handen hebt.
Vele schrijvers ten spijt is het o zo lastig dat precies uit te drukken.
Op onderdelen kun je vanalles zeggen maar 1 onderdeel op zich zegt weer niet alles. Vodden zijn namelijk soms ook superzacht!
Veel goede duiven vastnemen vormt je hierin.
Veel proberen op de vluchten vormt de harde feiten daarin.
Combineer dit en vorm je eigen hokje.
Mijn idee: leg de lat hoog!