Laatst las ik dat er op basis van een onderzoek is gebleken, dat wanneer vogels gescheiden raken en weer een nieuwe liefde vinden, het vrouwtje met de nieuwe partner productiever is qua eierleg.
Interessant !
In de duivenwereld doen we dit soortgelijk al jaar en dag. Scheiden is denk ik goed voor de duivin om op krachten te komen anders is het de duivin die vooral veel investeert: eitjes leggen, broeden en jongen voeden. Zeker weten dat ze het grootste deel voor haar rekening neemt.
Na een scheiding is ze dan uiteraard productiever, makkelijker met het leggen van nieuwe eitjes dan wanneer het een continu gebeuren zou zijn, nest na nest na nest.
Het onderzoek was niet gedaan door de "open deur universiteit" maar toch. Wij duivenmelkers wisten al langer dat scheiden goed is voor nieuwe productie.
Duivinnen vooral komen weer op krachten, vullen reserves weer optimaal aan. Dat heeft tijd nodig, soms meer dan we denken ook omdat uitgerekend in deze periode de rui ook nog eens moet gebeuren!
Persoonlijk denk ik dat we het wel eens onderschatten. Het is nml van GROOT belang dat duiven in topconditie zijn om het beste door te kunnen geven. Het speelt denk ik een grotere rol dan we denken in de redenen waarom uit een koppel zo weinig goede duiven voortkomen!
Conditie van de ouderdieren en zeker de moeder speelt al een doorslaggevende rol vanaf de aanmaak van het eitje en daarna de bevruchting. Hoe beter dit allemaal is, hoe beter de jongen uit zo'n koppel.
Er zijn wel wetenschappelijke termen voor dacht ik maar die ken ik niet.
Denk ook maar eens aan de vuistregel dat je het beste bij kan halen bij een melker na een topseizoen. In zo'n seizoen was er topforme en daarmee optimale omstandigheden als deze duiven in het najaar nog eens met jongen komen! Vooral oudere melkers kennen dit principe nog wel!
Het zou ook eens meer dan we denken kunnen verklaren waarom je soms van die enorm goede jaren hebt waarin je meer goede kweekte dan in andere jaren. Ik denk dat we het in die richting moeten zoeken.