Na het stichtelijke van gisteren even een stukje 'eigen hok'.
Vandaag dunde ik weer een beetje uit: ondanks het enorm druilerige natte weer liet ik de duivinnen uit. Er zat nog 1 doffer tussen, een stille dus dat kon wel vond ik.
Ze gingen in de regen in bad. Alles ging er op een gegeven moment weer terug in. Die ene bleef buiten zitten en op de grond nog wel. Dat had ik al eens eerder gezien bij hem: eenmaal nat, niet bij machte om omhoog te komen. Waar ik me dan aan stoor is het feit dat alleen hij dat niet kon.... Ik denk overigens vooral geen wil, sterk genoeg om zich op te hijsen tot de hoogte van het hok of klep. Ik moest 'm achterna zitten en dan kwam hij tot op de schutting. Daarna belandde hij in de dakplataan. Ik gaf 'm een enkeltje kliko. Zulke wil ik gewoon niet.
Verenpak niet goed genoeg noch z'n wil om het hok in te geraken. Exit met zulke.
Nog altijd enkele doffers teveel, en die selecteren we ook nog uit de komende weken... Continue selectie, ik heb een heel scherp zakmes, Stanley heet 't!!