De laatjes die ik heb zitten ruien enorm. 's morgens is het een compleet verenballet. Ik belicht ze vanaf circa 07:20 en tot 17:45. Voornamelijk om ze dan zelf te zien als ik ga werken en zo ongeveer tot ik terugkom. Soms ben ik later terug maar tsja, beter structuur qua licht dan niet denk ik dan.
Ze zijn wat schuwer dan ik gewend ben. Dat is natuurlijk ook omdat ze me zo weinig zien. En schuw werkt aanstekelijk... helaas.
Als de natuur van die diertjes niet "van dat schuwe" is, zal het nog wel wat bijdraaien vermoed ik en hoop ik ook. De echte duvels die je bijvoorbeeld in het gezicht vliegen zijn hier geen lang leven beschoren. Zoals ze weten dat ze eten van mij krijgen, ze moeten ze ook concluderen dat ik ze niet zeer doe of wild pak of achterna zit. Ik loop altijd een beetje slow-motion door het hok.
De ouden zijn rustiger, zeker ook de echte fondduiven. Kalm, dat is fijn.
Ze hoeven niet allemaal een robbertje te vechten met me ofzo maar dat is wel een positief iets voor de band melker < > duif. Het is ideaal als duiven met 1 hand te pakken zijn en je vertrouwen. Dat kost tijd en moet je opbouwen. De laatjes krijgen nu eenmaal minder van mijn tijd en voila, zijn wat schuwer.